Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

RANÂ

Ah Ranâ..!
Aşk değil midir ki;
Gecelerce uykunu bölüp
seni isyankâr eden

Kadınlar gece örer saçlarını,
Rapunzel gibi...
Saçlarına asılsın sevgili...

Hüzn-ü Sevgi

Reçeller diziyorum tek tek
gönlümün telli rafına...
Aşk reçeli,
sevgi reçeli...
hüzün reçeli...
sadakattir şekeri...

Maruz kaldığım rivayetlere göre;
Tanrı aşka yarattı,
Sevdaya b'içti beni.

Hüzn-ü Sevgi

Sen Rojbin!
Günün kokusu,
Aşkın dokusu,
Kaybedenlerin korkusu...

Oturmuş,
sokak lambalarının aydınlattığı,
salaş bir kahvenin kırık, kirli taburesine...
Almış eline çayı en demlisinden...

Kaldırımlara aşkın şarapnelleri düşüyordu.
Ve ben seni seviyordum,
Herşeyden kıyasıya...

Hüzn-ü Sevgi

Şavk’ındayım aşkın...
Etrafımda sinsi bakışlar,
yüreğimde deli sevdan...
Esir olmuş bedenim
gözlerim mapus gözlerine...

Say ki...
Düştüm yüreğine hançer gibi...
Duyguların hüzzam makamında...
Sahici bir tını eşlik eder usulca....

Say ki...

Anlatılması zor olan duygularımın
sahibisin sen adam..!
Gel otur yüreğime. .
Varlığın yanımda,
yanımda o kahrolası bakışların...