Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

Üç kere adını fısıldadım yüreğime...
Kulağıma okunan ezan,
fısıldanan adım gibi
Üç kere...
Üç kere titredi ruhum adını duyunca...

Aşk;
Ütopyaya giden düşsel yollarda
Sonsuzluğa karışırken,
Buna gözü yaşlı bulutlar şahitti.

Hüzn-ü Sevgi

Dudağı mühür kadın,
Yüreği manastır...
Hibe edilir aşka;
Bir gece vakti,
yarasa çığlığında...
Asıldı üryan ruhundan sonsuzluğa...

Vasiyetimdir;
Yarin gözlerine gömsünler beni..
Gözlerinde doğdum,
gözlerinde görüleyim...

Hüzn-ü Sevgi

Vatanım sensin...
Üç yanım gözlerinle,
dört yanım sevginle çevrili...
Bastığım toprak,
soluduğum hava,
aldığım nefes,

Kaldırımları ihtişamla ıslatırken
asi yağmur,
Hasretindir;
yüreğime kurşun gibi yağan...

Göğsümün sol yanında,
gün geçtikçe kavrulan,
bedenimi tarumar eden bir sızı;
YANSIMAN...

Hüzn-ü Sevgi

Bazı adamlar vardı...
Yara bandı diye kadınları yüreklerine sığdırırlardı.
O kadınlar ne kadar severse sevsin
yar olamazlardı.
Yar/a bandıydı onların adı...

Omuzlarımda kamçılanmış acılarıma
merhem suretiyle gelen adam...
Sür sevdanı yaralarıma
iz bırakmadan...

Hüzn-ü Sevgi

Aşk;
Yâr çekimidir.
Sonsuza, sonsuzluğa...

Hüzn-ü Sevgi