Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

Kadifemsi bir aşk...
Narin ve kırılgan...
Birbirine geç kalmış iki sevgili...
Dinler yüreğindeki kelebekleri...

Gecenin en demli vakti...

Kadınım...
Anayım...
Aşk'ım...
Kanatlarımda sevda,
Karnımda bir dünya taşırım...
O dünyayı bir ömür sırtlanırım...

KADINIM BEN
Kadınım ben...
Duyguların baş kahramanıyım.
Yerine göre anneyim,
Yerine göre aşk...
Örselenmiş, bastırılmış duyguların tercümanı,

Bir bağ bozumu,
Güz sancısında güneşin kızgın sarısı...
Asma gölgesi hüznü,
Yaprakların ortak kederi,
Ayrılığa dair...
Kadınların alnından akan terler,

Aşk kâftanını giymiş bir yüreğe;
mesafe ve engeller hükmedemez.

Hüzn-ü Sevgi
...2016

Yeşile açılan pencerede
şehrin sesi gibidir
seni sevmek...
Kâh kalabalık
Kâh kimsesiz...

Zamanın kâhkülleri ruhuma dolan;
Beni benden al,
Onu benden alma!

Hüzn-ü Sevgi

Kanatlan sevdiğim...
Yanıma uğra...
Durma al beni sensiz boğulduğum sulardan...
Göğsüne mıhla,
korkuyorum sensiz sulara meltem olmaktan...

Kanamalı harflerden
AŞK yaptım sana,
taşı solunda!

Hüzn-ü Sevgi

Ben seni Kapodokya gibi seviyorum.
Volkan olup küllerimi savurur gibi...
Yüreğimde yeni bir kent yaratır gibi...
Aşkından deliye döner gibi...
Seviyorum...
Seviyorum...