Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

Ağzımda bir aşk,
kusuyor cümlelerini,
vuruyor harf harf...

Hüzn-ü Sevgi

Hasretin kapıları açılıyordu,
penceresinde haseki çiçekleri...
Ben seviyordum,
senli her bir cümleyi...

Hüzn-ü Sevgi

Yollara düşen hasreti
Sokak lambaları aydınlatıyordu;
Şimdi şu saatte...
Harlı bir sevda göz çukurumda asice...

Hüzn-ü Sevgi

Bir yanık türkünün
hasret makamına iliştirmişim sevdamı kıyasıya...
Sazın tellerine düşmüş yüreğimin iklimi...
Her dokunuşu bir meçhulü yaşatan...
Her dokunuşu bir sızı...

Hastayım doktor...
Bir çift yosun göze
Çocuk çocuk büyüyen yüreğe
Bizi biz edip güzelleştiren o sevgiye
mütemadiyen hastayım...

Heybetli gelişiyle...
Ayakta durdu tüm divan...
Elinde binbir renk çiçekler...
Dilinde lâl kelimeler...
Yüreğinde nar-ı aşk...
El pençe divan durdum...

Ben hüma kuşu,
Sen'se anka...
Sırtımda o düşsel kanatların var.

Hüzn-ü Sevgi

Aniden geliyorsun aklıma...
Aniden....
Sahiden...
Gözlerimin buğulanması bu sebepten...

Hüzündür gözlerimin aynası...

Oturdu kadın...
Duvarları şiir kokmuş odasına...
Belki kaçıncı gün,
kaçıncı yıldı;
onu sevdasıyla boğuşturan...
Kokladı kadın;

Dedi ki:
"Ey kadın nedir derdin..?
Nedir yüzündeki hüzün..?"

Dedim:
"Derdim hüzünde saklı,