Baktım öyle olmuyor
Yarınlar hep süpriz
Başka acılara gebe
Söylenen sözler unutuluyor
Didişip duruyoruz
Gökyüzü altında
Belki de Günün Birinde
Belki de günün birinde,
Bir şiirin en sessiz dizesinde,
Karşılaşırız,
Birlikte susarız seninle.
Ben ...
Ben diyorum ...
Kendimi ifade edemiyorum
Sözcükler dökülüyor boğazımdan
Düğüm düğüm İlmik ilmik
Hiç bir şey ifade edememek Çaresizliğim benim
“Ben Hâlâ Nisan”
Seninle başladı içimin
sevda mevsimi…
Bir bakışın yetti,
baharı çağırdı kirpiklerim.
Ben o kalbe imzamı attım (1)
Ben o kalbe imzamı attım,
silmek isteyen varsa gelsin,
göğsünde çağıran rüzgârı dindirebiliyorsa dindirsin,
dünyanın bütün taşlarını yerinden sökebiliyorsa söksün,
“BEN O KALBE İMZAMI ATTIM” (10)
Ben o kalbe imzamı attım,
silebilirsen sil bu sözü.
Ne deniz silebilir,
Ben o kalbe imzamı attım (2)
Ben o kalbe imzamı attım,
Olympos’un tanrılarına inat,
Zeus’un gök gürültüsünden,
Poseidon’un dalgalarından,
Ben o kalbe imzamı attım (3)
Ben o kalbe imzamı attım,
ve tarih boyunca nice eller
o imzayı kazımak, parçalamak, söküp atmak istedi.
Ama ne Roma lejyonları,
Ben o kalbe imzamı attım (4)
Ben o kalbe imzamı attım,
ve o imza, yalnız taşlarda, surlarda değil,
halkın ekmeğinde,
Ben o kalbe imzamı attım (5)
Ben o kalbe imzamı attım,
ve bilirim ki, ayrılık
yalnızca yolların uzaması,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!