Beni bırak yalnız başıma
öyle git
sarkıları susturdum
şiirleri yaktım
ve sensizlikle dolu güne merhaba merhaba dedim
yoldaşlar hatır soruyorlar
yollarına baka baka ayrıldım
oysa sesini bile duymadan elini tutmadan
ağlamadan senden geçtim
yüzünü son bir kez gördüm
giderken son hatıram olur diye.
yollarına baka baka evinin önünden geçtim
merdivenlerden inen kadın bağırıyordu...sessizlik asi bir dusman kılıgında karsına cıkıverdi.merdivende cekik ve kısık gozlu adam merdivenleri arsınlıyordu.kadın bagırıyordu kısık ve cekık gozlu adamın alnına silah dayanıyordu hersey tetiğe kalıyordu...
sonra barut...
bir tılsım oluyordu hayat
nedir o telas oyle
bir sehir bir cadde ve sokak
sevmek için kafidi.
neden böyle
sevmeyi beceremiyorum galiba.
ben bu kadar kötümüyüm
hasret çekmek çok zor
bu şehride terk ediyorum.
bu körfezden gitmem gerek
adı 'i' harfi ile başlayan bir kadına...
artık bu senin için son yazı.sana benden gidecek başka kelimeler yazılmayacak.mutluluk bir zamanlardı diye hatırlarız andığımızda birbirimizi.belki gün gelir bir cadde başında karşılaşırız ve hiç tanımıyormuş gibi geçeriz.ağladın...ağlamana hiç bir zaman dayanamazdım...dayanamadım.şimdi hoş geldin hüzün...hoşgeldin yalnızlık...bayan yalnızlık...sokaklarda ki çocuklara bakınca beni hatırla.Anlamadan hiç bir insanı yargılama bunları bir öğüt olarakta alma sadece içimden geldi.öylesine yani...
Artık şunu çok iyi biliyorum bugulanmış camların arkasından gelen yıllar farklı olmuyor.Ayrılık çanları çaldığı zaman en fazla için sızlıyor gidenlere alışıyor yüreğin...alıştırıyorlar....
Artık senin için bir yazı yazılmayacak aslında hiçbir kadın için yazılmayacak sadece yalnızlığıma...sadece kendim olan bana.evet seviyormuş insan...kaybettikten sonra kazanabiliyormuş,kazandıktan sonra kaybedebiliyormuş.yaşam bu döngü içerisinde varoluşumuzu simgeliyor...kızgın değilim sana ve olmayacağım.herşey için minnetarlığımı sunarım.sevdiğim için seni kimse benim gibi sevemeyeceği için teşekkürederim...bu yazı sana yazıldı ama bütün yayın hakları yalnızlığıma aittir...adı i olan kadının son fotoğrafı çekmecede duran parfüm kokulu mektubun içindedir...
üstüne alınma sana hitaben değildir
sen bana sürgündeyken göç yollarından geldin
mutlu olmak ne kadar zor iş senin için
sevişmek ne kadar basitti oysa
sen benim sevdiğim herşeyi sevdin
haksızlık yaptım
sanırım bu sefer ben suçluyum
sanırım ayrıldık
uzun süre geçti
ama hala kabullenemiyorum
elimde bir uyuşma ki tarifi yok...Caddelerde kaybetmişim çocukluk masumiyetimi...elimde artık kocaman bir sayfa var...sana ne yazabilirim ki bakma öyle gözlerime elim terlemiş içimde bir yer acıyor tarifi yok.gözlerim utanç dolu aslında,yorucu yolculuklardı beni sana bağlayan..
Sevgilim...caddelerde kaybettim çocukluk masumiyetimi...güvensizliğim bundan...
bilirmisin yaşı ergeni geçmiş ve sokaklarda umudunu kesmeden bir anne şefkati arayan bir adam olduğunu...
bir parkta çocuklarla elma şekeri peşinde koşturmak yada mahallede piç denilen çocuğun en samimi arkadaşı olmak...
gittiğin gün yıldızlardan nefret ettim.
yıldızımızı tutmuştuk beraber
gittiğin gün otobüslerden,gazetelerden,insanlardan sıkıldım.
sen giderken ben arkama dönüp bakmadım.
Artık gitmiştin,
öylece kala kalmıştım
sen parlayan bir inciydin
neden ağlıyorsun peki
gül...gülmek sana hep yakıştı
tek gamzen gözüksün inadına gül...
alttarafı ayrıldık
yani ilişki bitti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!