İnsan olduğum için kendime kızıyorum
Yalnız kendime
Tek kendime
Hep kendime kızıyorum
Ne diye öğretmiş büyüklerimiz
İmla hatalarımı Türk dil …… na baka baka düzeltmeye çalışıyorum sevgili günlüğüm?
Hep öğrenciyiz, sürekli öğrenmek zorundayız.
Kimin yok ki; yazım hatası ?
Neler gördüm neler…
NEeeeee ZAmaaaaannnn!??
Söyler misin biricik sevgili günlüğüm✍🏻 hımm!
Bir zaman dilimi söyleyebilir misin bana?
Lütfen söyle!
Yalvarıyorum söyle! Konuş benimle lütfen…
Ah kalbimin can damarı
Uğruna zaman, uğruna hayallerimi
Feda ettiğim Aşk-ı Mavi🏊🏻♀️
Küskün kahverengi gözlerim
Kırgın yüreğim, susuyor dilim
Hangi cümle anlatabilir sana olan Aşkımı
Merhaba sevgili günlüğüm, merhaba ✍🏻
Sana özlem ve hasret dolu olduğumu anlıyorum ne zaman alsam kalemi elime… Sen benim hayatımda en güzel şanslarımdan birisin ve bunu sana yazmak boynumun borcu. Elimden geldiği kadar her fırsatta fısıldıyorum kulağına, duyuyorsun değil mi beni?
İnsan özler mi kalemi?
Kalem özler mi sahibini?
Hem de nasıl özler…
Saygıyla özler, sevgiyle özler, buram buram tüter, boynuna atlayıp sarılası o duygu..
Bir mesaj aldım az önce sevgili günlüğüm✍🏻
Çok değerli olduğundan yorumunuz, günlüğüm sevgiyle kucakladı mesajınızı…
Yazımızın içine alarak mesajınızda ki zarafeti, ilk satırlarımda teşekkürü borç bildim… Kusura bakmayın mesajım için diye yazma hissi duymuş, kıymetli insan… Ne kusuru, memnun oldum; hele kalemim mest oldu. “Bir okuyucunuz var” diye de büyük incelik gösterilmiş… Varolun, bizden de sevgi ve selamlar…
Kalemin; ruhlar arası diyaloğuna, şahit oldun mu bir kez daha sevgili günlüğüm?
Bazen her şey, sevgili günlüğüm✍🏻
Gitgide eksiliyor, yalnızlığa kulaç atıyoruz.
Özledim seni, seninle birlikte, sende ki beni çok özlüyorum…
Ayna da bedenimi, ruhumu sende görüyorum, bunu yazılı ve sözlü bil istedim.
Esenlik gecesi bu gece..Nedenini, niçinini bilmiyor sadece hissediyorum, bana bu gerekli… Anlam aramak için nefes almak yeter illüzyon dünyada..
Nasıl başlamıştı ki hayat? Bir varmışşş, bir yokmuş!
Dol yüreğime kutlu Ay, dol!
Meltemi serpiştir yüreğime seher vaktine kadar…
Kalemi aldım elime bu gece… Uykuyu değiştim kağıda, kaleme…
Sonra işte sevgili günlüğüm✍🏻yiyecek ekmek arası köfte ve içecek çay
rızkın varsa kalırsın Datça’da…
Gökyüzünü süsleyen kanat açıklığı bilmem kaç santim bembeyaz martılar uçuyor mavimin 🏊🏻♀️üzerinde.
Ne kadar şanslılar sorma…
Ben yarın girerim 🏊🏻♀️inşaallah. Bugün gezeyim önce yemek yiyeyim, sonrasında bademli kurabiyeler alayım, yine buraya gelip yüksek sandalyede çayımı yudumlarken, bir tane de badem kokulu kurabiyeyi kıt edip yavaşça çiğneyip, büyükçe laflar edeyim kendimce…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!