Merhaba sevgili günlüğüm ✍🏻 merhaba, nasılsın canım benim?
Vay, cıkıs, triplere bak; triplere!!!
Aaaa aaaaa…
Aaaa, arkasını döndü, bak sen hele!
Peki, sen bilirsin; hoşçakal o zaman çıkar giderim ben de ✍🏻 hıh!
Trip mi istiyorsun al sana trip!
Güzel bir avm var Libadiye caddesinde sevgili günlüğüm✍🏻Yürüyerek gidiyorum çok nadir de olsa. Dünyanın en ünlü markalarını bulmak mümkün. Ne aradığına bağlı; yine de aklında kalsın dünyaca ünlü markalar. Hafta içi ferah ferah gezebiliyorsun. Bazı akşamlar tempolu yürüyüşte alt geçitten geçip avm kapısına varmadan yokuş yukarı yirmibeş dakikalık yürümeyle dönüyorum eve: Elli dakika sürüyor yol toplamda, fakat bir saati bulması için uzatıyorum yolu…
Vay arkadaş evime dönüyorum diyemiyorum.
Eh Ahmet emminin evine dönüyoruz deriz bizde o vakit: Sanki ne olur, ne kadar yer yanar sevgili günlüğüm? Kiracılık gereği parasını ödediğin tüm evler senin denir ama, ben yine de benim diyemiyorum parasını ödesem de bana ait değil. Mantığıma aykırı…
Oysa Fatih’ten bahsetsem, dönüyorum evime diyebilirim.
Ne zaman ki Volkan Konak
Mikrofonu alır eline
Kahrederim kendime
Yemin eder bir daha bir daha
Gelirsem konserine
Üşütürsem yüreğimi
Kendime ait dünyam var benim
Cilt cilt kitaplar kütüphanemde
Kelime avcısı değilim
Kendime ait cümleleri yazar çizer ellerim
Kendime ait bir denizim var benim
Bir çocuk var ki içimde
Her sabah doğduğu gibi güneş
Geçer yüreğimin karşısına
Elinde toka
Kâh saçını toplar
Kâh dağınık
Merhaba sevgili günlüğüm ✍🏻 merhaba Ay’ım, Güneş’im, gölgem merhaba…
Gördün mü bak, ilk on günlük günlüğümüzü tutalım dedik olmadı bir türlü, niye ki?
Yazmak ayrı bir şey sevgili günlüğüm biliyor musun?
Anlatmışımdır belki; izahta etmeye çalışmışımdır ne denli doyurucu bilgiler verebildim bilemiyorum içinde bulunduğum duygu ve düşünce dünyamdan…
Geçmiş günlerden bir gün yağmur yağıyordu yine İstanbul’da bugün çiselediği gibi ve ben Beşiktaş’taydım.
Çıkardım aşk taslağını
Kalbimin ana yasasından
Bana ...
Bir defter
Bir kalem
Biraz mürekkep gerek.
Eşofman mı giyeyim; yoksa keten pantolon mu, ikilemi arasında kaldım ilk yazımın sonrasında sevgili günlüğüm bu akşam ✍🏻
Sahile iner gece rengine bürünen mavinin karşısında yudum yudum çay mı içsem, ya da sakin semti bir saat tempolu mu yürüsem diye düşünürken, bir patlama sesi geldi evin yakınlarından… Üç kere damağımı çektim…
Bir elimde eşofman, diğerinde krem rengi keten pantolon kalakaldım.
Böyle zamanlarda kollarına koşacak Babamı arıyorum hüzün değil mi? Hayatta Baban yoksa işte sevgili günlüğüm ne acıdır ki nereye koşacağını bilemezsin.
Nereye koşacağını bilmeden olduğun yerde öylece kalmanın adıdır; Babasız olmak…
İçimde bir savaş var
Gribal durum mu ayırt edemedim, yoksa!
Al yuvarla, ak yuvar mı?
İç dünyamla, dış dünya mı?
Ayna da ki kadın, ben mi;
Yoksa, görüntü mü?
Davacıyım, davacı
Köşe başı çarpıştılar
Bir görüşte aşık oldular
Evlendiler, he yaw hee
Hey gidi Yeşilçam standart filmleri
Duyguların sömürgecisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!