Hülya Gülmüş Şiirleri - Şair Hülya Gülmüş

Dil söyleyemese de el yazar gönüldekileri
Göz göremese de yürek hep hisseder sevgileri
Eller tutuşamasa da aşk kucaklar sevgiliyi
Gerçekte olmasa da hayalde bulur sevdiğini

Cama doğru uçtu bir kanatlı,
"Görüyorum" diyerek karşısını
Dışarıda sandı kendisini,
Ne bilsin duvarın şeffaflığını,
Denese de aynıydı sonucu,
Yinelendi başarısızlığı;

Ölmeyelim güzel canım!
Şarta bağlamayalım bu cümleyi
Bir gün...
Güzel bir gün olsun kavuştuğumuz gün;
Ya ılık bir bahar günü
Ya da güneşli bir yaz sabahı...

Önemli olan göz değil ki, bakıştır aslolan.
Gözün rengi değil ki, hayatımıza renk katan...
Maviymiş, yeşilmiş, siyahmış ne önemi var?
En güzel göz de özdekini görerek bakan...

Söylesene, kimden öğrendin gözeliği?
Hangi yatakta çoğaldın,
Uyurken kim uyandırdı seni?
Yataktan gözeye, gözeden dereye
Taşıp akmayı, akıp coşmayı nasıl bildin?
Taşların arasından çıkıp yola

Seni gözlerimle değil sözlerinle gördüm
Dudaklarımla değil sözlerimle öptüm
Kelimelerle kucaklayıp ruhuna dokundum
Gidersen, yüreğimden ağıt ağıt ağlarım
Kalırsan yüzümde, gülümseyen cümleler...

Günaydın! Yağmurdan sonra açan güneş
Günaydın! Güneşle içimi ısıtan ateş
Günaydın! Ateşin içindeki aydınlık
Günaydın! Aydınlığın verdiği huzur
Günaydın! Huzurla gelen neşe
Hepinize selam olsun.

Gündüz vakti düş görende
Uykuda gerçeğe uyananda
Hoşgeldin hayatın tezatlarına
Ağlarken gülende
Gülerken ağlayanda

Yaşamak güzel arkadaşım
Kışın güneşi bile içini ısıtıyorsa
Ve karanlıkları hala aydınlatıyorsa
Gözlerini yaşartan duyguların varsa
Yaşamak güzel arkadaşım

Koca bir kaba katıldı:
Biraz sen, biraz ben...
Karıldık durmadan,
Hep aynı özden...
Kaynaştı, mayalandı
Gelişti hamurumuz