Hülya Gülmüş Şiirleri - Şair Hülya Gülmüş

Bir s/öz, bir b/akış
Uyuyanı uyandırır.

Küller altındaki ateş
N/için için/i yandırır ?/.

Bir içlik örsem sana ben,
İpliği harflerden...
Kelimelerle atsam ilmekleri,
İlmek ilmek örsem cümleleri...
Sonra sen yüreğine giysen;
Hiç üşümese yüreğin

Seri serdim yanak yastık üstüne,
Yaş aşırdım bir gözden ötekine,
Dönüp sordum beni önce kendime,
Dinledim dillendiren dillerden de...

Herkesin anlayışı kendince,

En son ne zamandı, söyle!
Ne zaman b'aktın sevdiğinin g'özlerine,
B'akıp gördün mü g'özlerini g'özlerinde?

Tüm sesler arasında, ayırt edip sesini,
Hissettin mi nef(e)sinde nef(e)sini?

Yeniyim bu şehirde,
Kentin yenisi, acemisi.
Düşüyorum yollarına;
Kaldırımlar aynı, vardığı yerler farklı.
Karışıyorum insanların arasına;
Yüzler yabancı, ifadeler katı.

Ve kar yağar bu şehire,
Her yer beyazlara bürünür.

İLK KAR / ANKARA
12.12.2018

İnce düşünür, inceler.
Onlara "incesin" derler.
Elekten geçebilir,
Taneleri inceler.

Anlaşılmaz düşünceli hali,

Bir işaret düşmeli sancılı doğumu başlatan
Şok etkisi yaratmalı hücreleri uyandıran
Olgunlaşan, akıp gitmeli cesurca bu kanaldan
Yolunu bulan, taşar gider hiç engel tanımadan

Üşüyorum ; ellerim soğuk
Tut, ısıt ellerimi, ısıt biraz...
Suskunluktan sesim boğuk
Bedenimden çıkmaz avaz
Sen gidince yüreğim de üşür
Duygularım soğuk

isminin harflerine dokundum
bugün...
hissettin mi?
kulaklarım çınladı
o an...
ben de senin gönlünden