Koyuldular yollara,geldi Geliboluya,
Ahmet Muhammed Bican,bekliyordu orada,
Kitap yazmıştı yeni,takdim ettiler ona,
Hacı Bayram-ı Veli sitem etti boyunca.
Ey Muhammed-i Bican,yazmasaydın kitabı,
Karaağaç köyü, bizim Köyümüz,
Arada sırada, uğrar yolumuz,
Mezarda yatıyor, Osman Dedemiz,
Karaağaç Köyü, bizim köyümüz.
Derdimin çaresi,biricik aşkım,
Kurudu çatladı,susuz dudağım,
Bir gül nolur bana,murat alayım,
Benimki aşk değil,kara sevdaymış.
Ankaraya vardım kara bulutlar,
Hz.Allahtan kesilmez ki umutlar,
Gazi Hastanesinde kardeşim yatar,
Doktorlar kardeşe yok mu bir çare?
Yatıyor kardeşim Hastahanede,
Bana ayan oldu birden uyandım,
Dayımlara koştum bir haber sordum,
Kardeşim hastaymış haberin aldım,
Duramadım kardeş seni duyunca.
Gittim çarşılarda sordum ben seni,
Hastaneye vardım ziyaret için,
Bekledim almazlar niye ve niçin.
Sordum durumunu vaziyet çetin,
Kardeşim dünyaya veda ediyor.
Allahtan dileğim acı çekmesin,
Kırıkkale'm şen şehir,
Senden geçer bir nehir,
Sana yetmiyor mehir,
Kırıkkale'm şen şehir.
Çok mutluydu bir zaman,Bağdat halkı şehirde,
Geçmedi uzun sene,kıtlık geldi millete,
Yerde otlar bitmiyor,bulut görülmez gökte,
Sonunda muhtaç oldu,halkı bir tek ekmeğe.
Alimler saydılar bir bir alametleri,
Kıyamete yakın olacak bütün işleri,
Halkın,milletlerin saydı ahvalini,
Bunlar olunca,bilin ki kıyamet çok yakın.
Kıyamet kopar dehşetli,
Cehennem kükrer heybetli,
Bazı yüzler çok endişeli,
Kıyamet koptuğu zaman.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!