Umudumu rakamlara değil,
İnsanlara bağlayıp
Uçuruyorum geleceğe
Belki huzur takılır kuyruğuna
Bir senecik de olsa
Yaşarız mutlu ve huzurluca.
Ummadığım bir anda
Çıkıp geldin ya.
Tertemiz,çizilmemiş,
Mutlulukla demlenmiş
Beyaz günler ekledin ömrüme.
Öpülesi ellerinle,sihirli bir dokunuşla
Gülmek yaraşır insana
En çok da çocuklara.
Güneş tutulması yaşanırsa
Bilirim ki bir yerlerde bir çocuk ağlamakta.
Herkes Kıyamet'i merak edip sormakta,
Kitapların satır aralarında aramakta.
Dilsiz değilim ama
Kelimelerim yetersiz kalıyor kendimi anlatmaya;
Batıp kayboluyor suya fırlatılan taşlar gibi
Yerini yurdunu bilmediğim yerlerde.
Tavşan gibi ürkek adımlar atıyorum.
Demek başını alıp gidiyorsun
Hayallerimiz gerçeğin adresine varamadan;
Sessiz bir bulut gibi, ufukta yol alan gemi gibi.
Haberim olmadan gözlerden kayboluyorsun.
Söyler misin?
Elveda! İlk göz ağrım,
Gurbette koynuna güvenle sığındığım,
Ana ocağı kokan sığınağım.
Uzak yollardan sana geldiğim,
Hatıra defterimde
Zaman ayrılığı sürüp getirmiş, duruyor kapımda.
Bugün yüreğim bir başka yanıyor haziran sıcağında.
Haberi duyan çiçekler pörsümüş bal kokulu dağlarda
Kargalar bile dillerine kilit vurmuş çatı aralarında.
Eşyalar toplandı hatıralarla dolu odalardan,
Köstebek gibi kazarsın toprağın altını.
Çıkarırsın kömürü, altını.
Emeğinle ısınır apartman katları,
Işıl ışıl yanar sokak lambaları.
Seninle döner fabrikaların çarkları.
Sana batar zorluğun bıçakları.
Evinin hanı, ev hanımı.
Küçük dünyasının hükümdarı.
Ailesi için alır en iyi kararları.
Yüreği çatlamayan sabır taşı.
Savaşır her zorluğa karşı.
Ey, vatan!
Ne güzel sevgilisin.
Var seni milyonlarca ölümüne sevenin.
Leyla dahi bu kadar sevilmedi.
Leyla’yı sadece Mecnun sevdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!