Sen! Çarşı pazarda bulunamayan,
Arayıp da zor bulunan;
Seslerden örülü, varlığı örtülü duygu.
Hayatta ender bulunan merhametin suyu.
Boş keselerde pul olmuş değerin.
Vitrin güzeli,
Annesinin bir tanesi;
Ninnilerle büyütülmüş bebeği.
Ellerinde altın tarak, tararsın cilalı saçlarını;
Sağa sola dağıtırsın Fransız kokan havanı.
Lüks alemlerin kanat çırpan nazlı kuşu,
Seninle örülmüş, geçit vermez sınırlarım;
Etrafa saçılır oldu birikmiş sırlarım.
Nefes alıp vermek için tutunduğum,
Yakıcı çöllerde serin su gibi bulduğum;
Sensiz hayat korkutucu, derin uçurum.
Yarımım, sol yanımın yarası.
Dünün, yarının sızısı.
Dinmez sol yanımın acısı.
Sensiz yarımım;
hayatımın dünü, yarını.
Acılar bana düşman mı dedin,
Çektiğin acılardan şikayet mi ettin?
Düşsen de acılar kozasına
Sancıları çekilmez olsa da
Hayat sona erer sanma.
Acılar hayat vadeden koza
Adana’nın kalbinde durur bir şadırvan,
Susamışlara huzur verir musluğundan akan;
Küçük ilim odaları etrafını saran.
Ecdadın ruhunu taşır bu mekan.
Her bir taşı tarihin tanığı;
Sen ne ay’ım ne de güneşimsin.
Çünkü ay da güneş de
Bir görünür bir kaybolur.
Anladım…
Aysız, güneşsiz bir süreliğine yaşanırmış.
Çocuk büyütebilmek zor zanaat.
Anne baba çocuk için iki kanat.
Çocuklar özgürce büyüyebilir,
Güneşin doğuşunu görebilir
Ancak anne babanın kanatları altında
Artık birbirimizin
Kapsama alanlarının dışında kalan
İki cep telefonu gibiyiz.
Beni arayıp sorma.
Boşuna yorulma.
Artık birbirimizin
Kapsama alanlarının dışında kalan
İki cep telefonu gibiyiz.
Beni arayıp sorma.
Boşuna yorulma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!