Bir duygu sağanağı başladı
Samanyolu bulutundan oluşup,
Mehtaptan kopan,
Yıldızlar arasından süzülen…
Yokluğuna yağdı sessizce.
Yokluğun ağırlaştı gözlerimde,
Edep Meydanı
Tabela dolu bedeninin her bir yerinde,
Ahlak yarı yarıya yazıyor gerdanında.
Namusta tenzilat yazıyor edep yerinde,
Sonra bir de hak arıyor edep meydanında.
Yüzünü kızartmıyor olumsuz hiçbir sebep
Aklın ermiyor hayra ya da yok sende edep
Sendeki bu ahlak kıtlığı var iken
Ne Karaman kabul eder seni ne Şam ne Halep
Melül, mahzun ve durgunsam,
Elim kalkmaz, yorgunsam,
Kanadı kırık, vurgunsam,
Kendi kendimle bile dargınsam
Elbet var bir sebebi…
Oku dedi ve Elif ile başladı,
Ahiret müjdesi ile anlam buldu hayat
Anaya isim oldu Elif,
Yaratanı tesbihe nefes,
Aşka ilk hece,
Kilitli kapılara anahtar…
Bir gül olup açtın gönlüme,
Dikenini batırsan da ne çıkar.
Bahar meltemleri verdin ömrüme,
Sağanak olup yağsan da ne çıkar.
Günlerim mutlu aylarım şen oldu,
Neden çıkmaz sesi açlıkların,
Neden utanmaz savaşanlar çocuklardan?
Güçlüler ibret alsalar ya dağlardan.
Yetişmez mayın tarlalarında güller
2022
Derdin pek çoktu bırakıp gidiyorsun,
Yeni adı ile senin benzerini getiriyorsun.
Bağlanan umutları boşa çıkardın hep,
Binlercesi gibi seni de unutacağız bil ki,
Acılı Bir Dünya
Acılar daha da acı,
Lakin duygular alıştı mı acılara,
Acılara tepkisiz oldu toplum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!