Hamit Korken Şiirleri - Şair Hamit Korken

Mükemmeli arayıştır,onda ki!
Doyumsuz aydınlanma dürtüsü
Açılır pervasız düşlerle
Sonsuzluğun gizemli örtüsü
Pervaz eder, na'mütenahi veralarda
İstidatı nispetinde toplar ilham şualarını

Aşıklık sazla mı, olur sanırsın
Hikmetli sözlerle,hele hiç değil
Pervaneler gibi, çok aldanırsın
Kulak ver Yunusa, toprağa eğil

Duyuyormusun ki! kalbi sezinle

Nedir bu işveler, bu cilve bu naz
Böyle ucuz rolle, kandıramazsın
Gönül mebeynimin sorgucudur haz
Saman aleviyle, yandıramazsın

Öyle çakmak/ çakmak, manalı bakma

Sen yoksun!
Kışa döndü mevsimler
Güz kurusu dalımda tüneyen
Yuvasız kalmış bir şerçe gibi
Titriyor yüreğim

Sen kalk;
Elin etik bahçesinde eşin
Kümesinde beslen
Noel hindisi gibi kafeslen
Ayrı perdeden hislen
Anaya mama,babaya peder diye seslen

Lale senin,gül senin
Menekşe,sümbül senin
Viran olmuş bahçede
Ağlayan bülbül senin

Yolcusuz kalmış yollar

Dünya; ışıklı bir pano
Göz alıcı neonların, yanıp söndüğü
Cazibe merkezi!
Sabahı olmıyan hovarda gecelere
Çeker durur herkesi

Gündem yine irtica!
Gözünüz aydın medya
Al çomağı eline
İşte! sana komedya

Herkez yerine beyler

Gördüğüm her yaşlı çınar
Hasret döker içime
Açılır sayfaları ecdad'ı yadigarın
Ya bir ırmak olur yada bir nehir
Kıvrılır çevresinde
Tarih olup dökülür

Korkunun sığındığı
Şeytanın salındığı
Nefretin barındığı
Korunmasız bir liman
Diğer adıysa YALAN