Hamit Korken Şiirleri - Şair Hamit Korken

Kainat ağacının, meyvası insan
Varlığı halk edenin, tuğrası insan
Doksan dokuz esmanın,aynası insan
Kimedir bunca hizmet,kimedir bunca ihsan

Dünyaya gönderilmiş,aciz ve muhtaç kulduk

Ölümsüz bir davetin
Sonsuzluğa çağrısı
Bizdeyse adavetin
Gündelik baş ağrısı

Hayat denen, hoş bir şey

Nefsinle yargılama, şiirlere sor beni
Yüreğimin sesine, kulak verip yor beni
Kadir kıymet bilmezin, anlaması zor beni
***Günümüz çelişkisi, menfaat ilişkisi
***Riya para hırs oldu,dostluklar bileşkesi

Kendini yüce bir dağ,alemi görme çukur
Senin gücün yeter mi, rakibini ütmeye
Küçümsediğin çukur, bir gün canına okur
Üç kürek toprak yeter,üzerini örtmeye.

Her ürünün özel, lezzeti varken
Meyvanın sebzenin, tadı değişti
Kader şifresini, kırayım derken
İlahi menşenin, modu değişti

Hilkat garibesi, üretir olduk

Mademki öleceğiz, niye doğduk öyleyse
Gelmek yada gelmemek,hangisi elimizde
Sadece bize ait, yaşanacak bir hayat
Ya hayırlı ya da şer,gerisi teferruat

Bedeni ve dünyevi,arzularla donatmış

Olur mu hiç İslamda,bilgilenmenin yaşı
Cehennemi söndürür,tövbe ile göz yaşı

Öncelikle niyettir, imanın mihenk taşı
Yükün rıza yüküyse, ilenmeden dik taşı

I-

''Bin ölçüp bir kere biç''
Adımını doğru at
Hatayı affetmez hiç
Bedel ödetir hayat.

Yuvarlandı kaydı,içimde bir taş
Yeşeren ne varsa,ezdi de geçti
Ar edip eğrildi,dik duran bu baş
Sus düştü dilime,büzdü de geçti

Savruldu uçurtmam kopunca ipi

Dünya su dolu hendek
Ömürden gün çaldığın
Yetmez mi şimdiye dek
Ördek gibi daldığın