Hamit Korken Şiirleri - Şair Hamit Korken

Şair olmak isteyene derim ki!
Şiir yazmak söz dizesi değildir.
Ağulanmış aşı nasıl yerim ki!
Her bir petek bal gözesi değidir.

Çiçek çiçek dolaşıp da düşlesen

Ser/ hoş olduk be ana
İçmeden gam/ tasayı
Meze yaptık zamana
Ömür denen parsayı

Zaman denen hisseden

Şair olmak kolay mı sanıyorsun?
Hayatın kahrını ve yükünü çekmeden
Yeşermez çünki yoz toprak, tohum ekmeden
Cicili bicili sözlerle omuz kulesi yapıp
Ne kadar kendini göstermeye çalışsan da en uçta
Taşıma suyla değirmen dönmez sonuçta..

Füsünkar vakit var ya!
Gece mehtap ve deniz
Yelkenler iner suya
Sermest olur ben/deniz

İçime huzur dolar

Edebi bir haslettir,edebi/yat
Edepsiz dillerde, inhiraf olur
Necasete düşer,dilinde lugat
Sü-i heletini, itiraf olur

Levm-i kasd eyleyip, yazılan şiir

Hafızamda ne varsa,harcadım tüm saklımı
Sonsuzluğu içirdim, sarhoş ettim aklımı
Saraylar köşkler kurdum, saltanatlar devirdim
Kainatı sil baştan, ters yüz edip çevirdim

Dolaştım hayal hızı, milyarlarca senede

İnkar virüsüyle dolduysa beyin
Mantıkla sos yapın, bir güzel yiyin
Nene gerek senin, kafada akıl
Bul bir hamsi beyni, keyfince takıl

Sakın küçümseme hamsidir diye

''Tavuk mu yumurtadan çıkma!
Yoksa! yumurta mı tavuktan? ''
Alın size felsefe!
Meraklı dalkavuktan
Horoz olalı bir şeyler yumurtladığını sanıyor!
Akılınca dar kovuktan.

Bu yıl; kaçıncı sene, ben yine adadayım
Göçmen turnalar gibi, her mevsim buradayım.

Üşüyor umutlarım, sensizliğin yazında
Buz kesmiş heykel oldum, güneşin ayazında

Anlamsız, sarhoş mısralarda
İcazet ararsa akıl
Duygular firar eder
İdraklerse bulanır
Çıkamazsın içinden
Başın ayaklarına dolanır