Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

ah edip hak için gönül ağlamadan,
seven sîneyi ateşinde dağlamadan,
gönüller akan su gibi çağlamadan,
zor olan engelli yollarımız aşılmaz!

hak için canan için can vermeden,

Hasret kaldım ben gür Türk sazının sesine.
Her şeyi kaybeddik nasıl döneceğiz özümüze.
İnanılmıyor bu vatanda kimsenin de sözüne.
Viran etti vatanı döndürdü baykuş yurduna.

Her telden ayrı kafadan bir ses çıkıyor.

Çanakkale de Avrupalı palikaryaları doktuk sulara
Çatlamış ardamarları Avrupalıda utanmak nere
Ders almadılar tekrar saldırdılar bu kutsal toprağa
Kocatepe ten Atatürk’ten aldığı kutsal emirle
Egede palikaryayı tekrar Mehmet’im doktu sulara
Kocatepe Avrupa’nın içinde iyileşmez yaradır

Kardeşim kul daralmayınca Hızır yetişmez
Türk Çoştumu nünde durulmaz
Setler çekilsede Türk’e mani olunmaz
Açta kalsak,susuzda,çıplakta olsak
Çılgın Türk’e mani olunmaz
Ufuklar daralsa,gök yere inse

Vadiye kurulmuş o güzel şehrin,
Çağlayarak akıyor içinde çayın,
Nice şehzadeler giydi kılıçla, yayın,
Sultanlar otağı Göynük’üm benim,

Halveti dergahında gönlüm çağladı,

Sen piç Türkçe yazıp vatanım Kürdistan diyen
Her pisliğin sonu gibi sizinde sonunuz hüsran
Yanına da kalmaz bu vatana da ihanet edenin
Vatan Türk'ündür ve ne mutlu Türk'üm diyenin

Topraklar Türklere Alpaslan atadan kaldı miras

Ne can yoldaşım oldun
Nede candan arkadaşım
Nede oldun gönüldeşim
Hayatıma renk katmadın
Can değim hayat arkadaşım

Sevgiler anahtarıdır gönüllerin
Ayrılık yarasıdır seven gönülün
ciğer paresidir Sevilen sevenin
Seven kalbe benim canım kurban

Umut dostluğun da gonca gülüdür

Hak bildiğim sözü kim olursa olsun esirgemem ben,
Başıma doğrultsalar da namluları baş eğmem ben,
Önüme dağları engel koysalarda engel tanımam ben,
İhanetinin bedelini herkes ödeyecek bilsin bütün Türkiye,

Kimler demiş olan Türk oğlu satılmışlara baş eğer diye,

Ben bir taş değil bende bir insanım
Aşkı sevdandan yanmış kül olmuşum
Sevdiğim kula ben de kul olmuşum
Ben bir taş değil bende bir insanım

Taş basmaktan morarmış benim bağrım