Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Aklımdan ruhumdan sen çıkmıyorsun
Sensiz bu hayat bomboş evren de boş
Susma öyle ne olur kahreder sessizliğin
Bana nedenini anlat, bu acı ümitsizliğin.

Yollar da uzun ince ince olunca
Gönlümüzü de kardeş sızı alınca
Yolun sonunda hasretlikte olunca
Çekemez gurbeti çekemez gönül

Çiçeklerde dalında da solunca

Geçme uzaktan uğra yanına
Gece gündüz akar kendi harkına
Nice aşıklar uğramıştır çeşme başına
Susamış gönüllere suda vermişti.
Dertli dertli akan çoban çeşmesi

Yeter Atam Allah aşkına yeter uyudun
Vatan elden gidiyor bizi unuttun
Bu vatanı sen bize böylemi bırakıp gittin.
Baykuşlar ötüyor vatanda virandır bugün
On kasımda sen ölmedin millette öldü
Sen ölünce yurda palikaryalar doldu

Can dediğim cananım bu can, yanmaya hasret,
Bir gönül senin elinden içip kanmaya hasret,
bu candaki ten sendeki ateşle yanmaya hasret,
Aşkla,muhabbetle cananım senle olmaya hasret!

Herkes anlasın cananım aşkınla mest olduğumu,

Kafasız düşman Türk’e kafa tutar bak hele,
Gafil peşmerge,Türk mızraktır sığmaz çuvala,
Ölümü gelmiş it pislemeye kalkar değ eneğe,
Haddini aşmış Amerikan uşağı baş kaldırır bak hele,

Sen iyilik bilmez nankör kedimisin sen nesin,

Bizim ellere gelmiştir bahar
Burcu burcu kokar,yaylalar dağlar
Meleşir kuzular,kişneşir taylar
Vatan diyarıdır o bizim eller.

Derelerinde sular çağlaşır

Gök mavi, yer yeşil,dalında açmış güller
Dalmış gitmişler dallara konmuş bülbüller
bir ahenk içinde kayalardan dökülür sular
Yazık ki gönlümde susmuş öten bülbüller

Halil ÇOLAK 3.6.2008 ANKARA

Hasan dağına vermiş güzel olan adını
Beldeye ismini vermiş almış muradını
Kartal yuvası gibi yaptırmış kalesini
Selçuklu Türkü Erzurumlu Hasan Baba

Her karış toprağından sıcak sular fışkırır

Yağmur yağsa da ıslanmazlar
Yüzüne tükür sende utanmazlar.
Edep yoksunu olan bu insanlar

Halil ÇOLAK 16.10.2008