Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Analar şehit mezarlarının başında ağlıyor
Gaziler olaylar karşısında isyanları oynuyor
Milletim de ölüm uykusuna yatmışta uyuyor
Uyan aptal milletim vatan elden gidiyor

Bak alçak pkk hainleri dolmuş meydanlara

Taç olmuşsun gönüllerde, Karayolları denilen yerde,
Umut olmuşsun gönüllerde, rehber olmuşsun gençlere,
Ğazaba uğramaz gönlün, herkes gönlündeki sevgiye muhtaç,
Bulutlu havalarda rahmetsin, güneşli havalarda ilaç,
Açan her çiçek doğada senden kendini korumaya muhtaç.

Gönül kervanında kaynar kazanım
Aşıklar sofrasında küçük bir ozanım
Çalamıyorum sazımı kırık mızrabım
Anlatamam derdimi yanar yüreğim

Yazarken de ruhumu sardı bir büyü

Yüküm ağır ben çok yorgunum yol uzun
yolumuz engelli gel birde sen yorma
Olan oldu giden gitti kalpte hüzün
Gel üstünde durma beni fazla yorma

benim bu deli gönlüm, uzaklarda ne arar,
sende hak yolunda yürürken can yanda gör,
her gelen gönül dergâhında Yunusu sorar,
sen Tabdukun kapısında yanaşta pişte gör.

kimseler bilmezdi, sırlar içinde sır saklı,

senin gözlerinle dünyayı seninle görmek
Senin gecelerini gecelerimle birleştirmek
Mutluluk denizinde seninle el ele yüzmek
Sana kavuşmak hayatımda en büyük arzum

Mehtaplı gecelerde senle el ele gezmek.

Anam ben sıladan ayrı düşeli.
Her gün biraz daha üzülmekteyim
Her gecem senden ayrı geceli
Sessiz bir köşede düşünmekteyim
Gece gündüz şefkatini özlemekteyim

Ey yar dediğim can dediğim sevdiğim
Sana ne demeliyim sana kızamıyorum.
O aşkla bakan gözleri de göremiyorum
Baharı sevdiğim gibi de seni seviyorum

Kerem’in Aslı’yı candan sevdiği gibi
Ferhat’ın Aslı için dağları deldiği gibi
Çöllerin yağmuru sevdiği gibi
Ben Erzurum’u hemşerim öyle sevdim

Halil Çolak 21.4.2006 Ankara

Yağmur yağıyor
İnceden inceden
Dertler bitmeden
Ömür birden bitiyor
Bir kerecik gülmeden