Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

ERİŞİLE BİLİR BİR GÜN
Sinirlenip kendini taştan, taşa çalarak akma
Durulup yavaş, yavaş berrak ak deli gönül
İnsanın başında duman, dağ başında sis
Eksik olmaz üzülme deli gönül

EŞİT OLACAĞIZ
Böbürlenme öylesine
Hor görme bu insanları
Tepelerden bakıp aşağılama
Güvenme olduğun mevkine
Oturduğun koltuğa, şanına şöhretine

ESKİDEN
Güneş daha hızlı adımlıyor gökyüzünü
Sular daha soğuk rüzgâr daha serin
Eskiden her konuda konuşurdum istekle
Bir geniş gülümsemeyle dinliyorum şimdi
Büyük yapılar ışıklı çarşılar bitti

ESKİ GÜNLER
Yamalı don giyerdik
Ocak başının üstündeydi bacımız
Mis gibi kokardı tarhana çorbanız
Gevretilmiş ekmeği içine doğrar
Kaşıkları salaya, sallaya büyüdük

ESKİ GÜNLERDEN
Bakma geriye dönüp, dönüp arkana
Dünyayı tersine çeviremezsin
Geçen yılları geri getiremesin
Geçti artık o yiğitlik, o güzellik
Yüzün çizik, çizik, kaşlar, saçlar ağarmış

ESKİ günlerden-2
Bağ başında salkım, salkım söğütler
Boyalı çayı köpük, köpük yanından akardı
Eğmişti dallarını suya değerdi
Kibiri mibiri yoktu,

ESKİ GÜNLERDEN;-2
Pencereden baktığında
Gözlerin gözlerimle çakışınca
Sanki içime bir sıcaklık doğardı
Görünce hemen uzaklaşırdın...

ESKİ GÜNLERDEN
YÜREKTE İZ BIRAKAN ACILARDAN
Dağların arkası yamaçtır
İncecik bir yol gider kenarlardan
Keçi yolu gibi
Kağnı arabasının geçeği genişlikte

BU DAĞLAR
Bu dağlar çok yüksektir
Yeryüzü gökyüzüne uzanır
Yolları kayalık yokuştur
Üzerinde bulutlar yoğundur
Kuşları var korkunç

BUĞDAY TANESİ
Bekle kar altıda kalan buğday tanesi
Kar sana yorgan, olur sarar seni
İlkbahar gelince fışkırırsın topraktan
Yine onun sularıyla yeşereceksin
Büyüyeceksin, boy vereceksin