Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

ÇEKİL HÜZÜN
Çekil hüzün ruhumun derinliklerinden
Ben mutluluğa gideceğim.
Bende kalan üzüntüler çok eskiden
Artık silinsin ruhumun derinlerinden

ÇELİŞKİ
Üç çocuk sahibi olan aileye
Çocuk başına ödül koydular,
Üç çocuk sahibi olan, Antalya
Belediyesin de çalışan işçiyi
Üç çocuğu ile şu kışta, kıyamette

CEMİL ABİ-2
Bizim insanlarımız
Gurbet yollarındadırlar
Kimi Ankara, kimi İstanbul
Çuvallar, sepetler, bidonlar
Valizler yığılır yazıhane önüne

BOZUK SAAT GİBİ
Bozuk saat gibi yüreğim
Bazen çalışır, bazen durur
Ayarlarım on ikiye yedi olsun diye
Ama durmaz yerinde
İner, çıkar durmaz

ÇEŞME
Yaylamızda bir çeşme
Bir müziktir başlar
İnceden, inceden
Ne güzel nameler çalar,

Ailenin büyüğü Avni dikti beni İç bostana
Avni getirdi beni ta İstanbul’dan
Suyu toprağı her türlü besinle doluydu
Kısa zamanda uzattım kollarımı sonsuzluğa..

Kollarım cevizlerle yüklendi, soyuma çektim

ÇİÇEKLİ FİSTANLAR
Bir gün babama sordum...
"Neden anama çiçek almıyorsun?
" Hiç baktın mı koparılan dala”
Bilir misin nasıl acır çiçeklerdeki yara..
Ben çiçek koparmıyorum amma

ÇIĞ DÜŞTÜ ÜSTÜME-2
Bir kara bulut gezer üstümde
Gök karanlığı içime bir korku gizlenir
Ay doğacak güneş doğacak derken
Gecenin bir yarısı çığ düştü üstüme..

NASIL OLSA BİR GÜN ANLARSIN
Sakın bu yiğitlik, bu güzellik
Bir ömür boyu sürer sanma
Yıllar, yılları kovalayınca anlarsın
Alının yüz hatların burunca
Kaşların, saçların ağarınca anlarsın

NAZIM HİKMET ‘EN
Dörtnala gelip Uzak Asya’dan
Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim!
Bilekler kan için de,dişler kenetli
Ayaklar çıplak