Halil Aydın Şiirleri - Şair Halil Aydın

ADALET HAK ARIYOR
Büyükler çalış, çalış demekle haklı
Ama yol belli değil, iz belli değil
Çalıştık büyük emeklerle..

Ellerimizde avuçlarımızda kalan bir şey yok

ADIM SONBAHAR
Adım sonbahar
Her yanına yapraklar yağmış
Asma ağacının
Rüzgârın önünün de, uçuyor yapraklar
Sapsarı gözleri kamaşıyor insanın

ADIYAMAN DEPREMİ
Yıl iki bin Yirmi üçü, şubatın altısı
Seher vakti, güneş doğmak üzere
Çok şiddetli bir deprem yaşadı bu millet
Yuvalar yıkıldı acılar feryat figan
Adıyaman artık oldu ACIYAMAN

AĞANIN
Epey oldu gelemiyorum köyüme
Anlat hele ağanın
Bir fırsat bulup da gelemiyorum
Hele otur çayını içte anlat ağanın

AĞLAMA
Ne olur ağlama çocuğum, ağlama
Daha ileride ne acılar yaşayacaksın
Daha önünde nice dolambaçlı yollar çıkacak
Nice sıkıntılı günler yaşayacaksın
Daha küçücükken büyükler gibi düşüneceksin

AĞLAMA ÇOCUK -2
Bakma çocuk gözlerime,
Gözlerindeki beklentilere,
Cevap veremez gözlerim.
Ama istiyorsan bir şeyler duymak,
Çevir bakışlarını anlatayım.

AĞLAMA ÇOCUK
Televizyon denen dev bir buluşun
Penceresinden dünyaya bakıyorsunuz
Akıl, mantıkla izah edilemeyen olaylar
Görüyorsunuz, çocuklar
Bakıyorsunuz çocuklar öldürülüyor

AĞLAMA; NE OLUR AĞLAMA
Ne olur ağlama çocuğum.
Daha önünde dolu yıllar var.
Ne oyuncakların kırılacak daha,
Tuttuğun nice dallar.
Bu gün koşarken yorulan ayakların,

ALBÜME BAKARKEN
Açılınca albümün yaprakları
Resimler serilir gözlerimizin önüne
Kimi sarma dolaş, kimi el ele
Sanki el sallarlar geçmişten geleceğe

ALIŞACAKSIN GÖNÜL
Gün gelir;
Kapıların açılmaz olur
Telefonların günlerce susar çalmaz olur
Yaz olur kış olur, yıllar geçer
Ağır, ağır sonbahar gelir