Halenur Kor Şiirleri - Şair Halenur Kor

(Çocuk Şiiri)
Koşuyoruz şen şakrak, okul yolunda,
Sevdiğim arkadaşlar artık kolumda.
Öğrendiğim şarkılar her an dilimde,
Ne güzel, okulumuz açıldı yine.

Sen, hülyalarına daldığım bahar uykusu,
Sen, sevgilerin en tatlısı…
Yorgun ruhumun kana kana içtiği sevgi şerbeti,
Sen, yaralı yüreğimin gizi, kuytusu…

Kara gecelerimin nurlu ışığı,

Gözlerde uzanan meçhul yollar,
Kıvrıla kıvrıla, döne döne, alabildiğince…
Bakışlar uzar gider o yollarda…

Yağmurlarla ıslanır bazen,
Fırtınalarla savrulur düşünceler…

Ufukta bir tekne var,
İçinde altın bir baş.
Ey ufak tekne yavaş,
Güzel Samsuna yanaş.

Türk Milleti bekliyor

KAR TANELERİ...

Göklerden döne döne yağan bembeyaz karlar,
Serpilen konfetiler gibi sessizce uçar.

Kapatıp gözlerimi, giderim o âleme,

Sisler uçuşurken usulca denizin üstünde,
Martıların kanat sesleriyle geliyor akşam.
Rüzgâr sürüklüyor ak bulutları,
Bahçelerde soluyor tomurcuklar...
Ürperiyor meltemle solan yapraklar,
Hüzün kokuları sarıyor gönülleri,

Yollarda ayak izi yok,
Duman duman bakışı sisler içinde.
Dudağında hep o acı gülümseyiş,
Gözlerinde nem…

Her gün gelir geçer o hayâl kadın,

Her sözü ferahlatan meltemler estiriyor yüreğime...
İpek bir kanat alıp uçuruyor göklere sanki yavaşça...
Gözleri, sarhoş ediyor bakınca...
İçine çekiyor son hızla...

Sen kimsin ey sevgili?

İki söz söylemek istedim,
Kaçıştı sözcükler dört tarafa.
Yutkundum, söyleyemedim.
Saklandılar dilimin altına.
Öyle acı ki hepsi,
Dizilmişler, sivri sivri dilleri.

Sevdâ dolu gözlerden iki damla süzüldü,
Karanlıklar tutuştu, içindeki yangından.
Bir köşede mahzun bir yürek yine üzüldü,
Havalandı martılar, ufuktaki enginden...

Kızıl-sarı yapraklar, son rüzgârla döküldü,