Halenur Kor Şiirleri - Şair Halenur Kor

Söyleşir dilleri, susmaz kalemi,
Duyuyor kalbinde derin elemi.
Gönül gözü açık, görür âlemi,
Çağlayanlar gibi akandır şair...

Yediveren gülü, sevgisi engin,

Dalıp bir hayâl âleminde yine,
Seyrettim yıldızları, ayı gökte parlarken,
Seyrettim gözlerinde kara geceyi...

Sesindeki nağmeler müjdeler verdi,
Gözlerinle anlattın bana sevgiyi

(Cüneyt'e)

Geldi ve gitti.
Varlığını hissettirmeden kaldı.
Yüreğime bir bıçak sapladı, gitti,
Bir ömür acıtan.

BEBEĞİM BENİM...

9 Haziran 1973...Eskişehir Hava Hastanesi...Ne zor bir gece geçirdim...
Kucağıma getirdiler. Sıcacık bir kundak. İçinde yumuk yumuk bir bebek...
Kırmızı yüzlü. Burnu şişmiş. Çirkin... Kucakladım...Allahım! Bu benim bebeğim...
Nasıl istememişim ben bunu?

Gözlerinde gülüşüm,
Saçlarıma dolaşmış kahkahaların,
Parmak uçlarında gözyaşlarım var,
Artık kurumuş...

Sesin sevgi şarkıları,

Ne gül kokusu kalmış, ne de bülbül figânı,
Bahçede kurumuş gül, acep nerde bağbanı?
Târumar olmuş gülşen, dökülmüş hep yapraklar,
Esmiş yel, heder etmiş, kırmış ince fidanı...

Hıçkırıklı dallara sonbahar sisi inmiş,

SUSUZ YAZLAR GİBİ

Mahzun dudaklarım kavruk,
Kuru yaprak gibi savruk,
Sana yollar kıvrık kıvrık...

Gurbet elde bir gün gözün dalar da,
Kalbinin hüznünü göğe salar da,
Rûhunda elemli bir ney çalar da
Gözlerin dolarsa beni hatırla...
Yüreğin ürpersin bir kaç satırla...

Gözler şimşek, gönül ateş koştular,
Kükreyip arslanlar, taşıp coştular!

Göğsü iman, dili Kur'an taştılar,
'Allah Allah' diye dağlar aştılar!

Gurbette şafak vakti, vuruldu güvercinler,
Kan doldurdu gökleri, kıpkırmızı bulutlar...
Etrafta kol geziyor sanki ifritler, cinler,
Gurbet bir yangın yeri, alev alev umutlar...

Tünemiş saçaklarda, kanadı kırık kuşlar,