Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

yürüdüm...
dağlara doğru...
önümde...
tepeler belirdi...
en küçüğü...
benim olsun istedim...

sen...
gözlerimdeydin....
yalnızlığım...
gönlümün derinlerinde...
ellerin...
tutsa da ellerimi...

İçimizde...
Neler vardı? neler...
Maydanozlu köfteler....

Boyları...
Dışında uzayan...

göklerde de...
doluydu...
eksiler...
ve de artılar....
öyle olmasaydı...
yağmazdı...

gözümün;
ucundaydın...
kirpiklerime asılmış
sarkılı duruyordun...
dilime;
ah düştü

Gel....,
Ateşleri söndürelim....
Dedik....,
Ellerimizde..,
Kovalar yoktu...
Kovaları bulduk..,

aşkım...
dillere düştü...
eller...
konuşsun diye...
aşkım...
yerlere düştü...

kuşların..
özgürlüğünü...
hep...
göklerde sanırdım...
meğerse...
kanatlarındaymış...

Aşk...
Öyle bir
Serinletirmiş ki...
Ne karları...
Ne de yağmurları
Islatmazmış....

Aşk....
Hem bedeni..
Hem ruhani olurmuş...
Aşk...
Bazen şeytana...
Bazen de yaratana