Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

Aşkın...
Alev..alev..yaktı...
Gönlüm...
Kor...kor...oldu...
Mangal gibi doldu...
Aşkın...

Arı...
Arı olmadan...
Kanadını çırpmadan...
Vazifesini bilir idi...
Zira...
O bir ayet idi...

Arada bir
Dalganı geç...
Vaktin varken...
Ellerin tutarken
Tutmaz farzet...
Ayakların giderken

Bu....
Muhasebenin...
İlk ve ana kuralıydı....
''alan hesap:borçlu....
....veren hesap: alacaklı...''
Yazılırdı....daima....

Siz...hep...
Kalabalıklara koştunuz...
Seslerin çokluğunda boğuldunuz...
Aldandınız...anlamadınız...

Siz..hep...

Bir adam vardı...
''Ahmet'ti'' adı.
Bir ''Bahar'ı
Askerde oğlu
Eczacıda çalışan kızı vardı...
Yaşı elli üçlerde kaldı...

öyle canlar var,
nefes alır!
lakin ölüdürler...

öyle canlar var,
nefes verirler!

Cafe'de...
Seni düşünüyorum.
Canım,
En çok ne istiyor..?
Biliyormusun....
Düşüncelerimin arasına

Bulutlara bakardım...
Onlar...
Yağmaya başlamadan...
Ben...
Sellerine kapılır
Ağlamaya başlardım...

bir günüm olsun
isterdim....
ya,
günleri durduracak...
ya,
geri geri saracak...