Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

gün...
güneşini...
yükleniyordu....
bize..
aydın olsun diye....

Beklerdim sevdaları....
İsterdim...
Gelsinler diye...
Bir de bakardım ki...
Sevdalar....
Benim içimde....

Bahar..,
Kırların yeşilliğinde...
Bahar..,
Çoğu beyaz...azı sarı...
Papatyalarda...
Bahar..,

ay,
buluta saklanır...
yüreğim,
rüzgarları bekler...
ay,
sulara düşer...

ikisi de...
çizer...

kalemin...
niyeti iyise...
resmini....

Eğer...
Bahar gelmiş ise
İstanbulun tepelerinde
Dolaşmak vardı...
Uzaklardan denize...
Yakınlardan çimenlere...

Gönüller sancılanır...
Dökülen yaş olur
Gözlerden..
Söylenen söz olur
Dillerden...
Sancılar...

Salim...kim di?
Salim...ne idi?
Salim...
Anlamak...yaşamak...
Ölmek demekti...
Daha taşı 46 idi...

ay...
ilk doğdu...
...tırnağa...
tırnak...
açıldı...
...pideye döndü...

Bahar..,
Kuru dallarda patlamak..
Yağmur..,
Bulutlardan düşmek istiyordu..

Bahar..,