hepimiz bir gün unutulacağız
yaşamımız son bulacak bir yerlerde
yediğimiz yemeğin lezzeti
içtiğimiz su
gülüşümüz
bizi sevenler
eridi karlarım zamanın hiçliğinde
şeytanların kap kacak yaptığı bir zamandan geliyorum
ne dersen de hükmünü gösteren aşkın kölesisin
yıllar sonra dönen güneşin özlemi nasılsa
seversen bırakmazsın.
hiçlik makamında paramparçayım
zamanda sabır, ölümde yok oluşlardayım
dünyadaki yerimiz sağlam gibi
ölüm karşımızda durana kadar
peşinden koşacak bir şeyimiz kalmayınca
her şeye sahip olmanın amacı
sen benim yaşanmamış yıllarımın
son hayali
alemdeki halimin bulunmaz hint kumaşı
kendini ne de çok yükseklerde gördün...
mala ve makama aşık olan bir tarafın
ikisini de elde edemeyince
kafamda sevgilinin sözleri
kalbimi heyecanlandıran
ayaklarımı yerden kesip
uçuran
o kutsal sözler
o kadar değerli ki
Kaderimin otobüsüne bindim gidiyorum
En arkalarda kalan anılarımı yanıma almadım
Çırılçıplağım bedenimin son örtüsü kalkmadan
Yalnızlığımın tam ortasındayım
Ve kaderimin en sağında
Benden başka yolcusu olmayan bu otobüste
saçlarına ve ellerine
kış gelmiş gibi
beyazlar ve çizgiler
yaşlanıyoruz der gibi...
duydum bugün çok üşümüşsün
kendi akşamlarımın o saklı gülüşü
olsaydın
olma ihtimalinin pişmanlığını
nasılda zorlardı aynalar
akşam yemeğinde peynirli börek
yanında soğan salatası
beni uykusuz bırakan o yağmur suyu
üzerimi örtünce
artık bu dünyayla alakam kalmadı.
en iyisi sen güzel bir kazandibi yap
sevdiğin insanlarla imtihanda yerken
anladım insanların yaptıklarını
bekledim beklemeyene değmeyenleri
o kadar uçsuz oluyordu ki saçları
onu her gördüğümde kalbim...
ne zaman seninle olsam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!