bir gün gelecek akşamlardan vazgeçeceğim
zamanda dünden kalma hikayeler
okusak bile anlamayacak kadar eksik
herkese bir veda cümlesi kurulamayacak kadar
kendiliğinden dalgalanacak denizler
balıkların özgürlüğü ağa girinceye kadar
benden sonra
sende;
benden sonrasının
hikayesi başlıyor
bir bardak kahve ve
bir pazar sabahı
Seni bekliyorum ama gelmiyorsun
Olsun üzülmedim
Kendine iyi bak diyen biri olmadan da
Ben bu şehirden gidebilirim.
beni bırakma!
kalbim sana bu kadar yakınken
gözlerim görüyorken
kulağım duyuyorken
kalbim seni bu kadar içten anıyorken
beni bırakma!
beni dağlardan uçarken görmelisin
hele kar yağarken
bütün kuşlar yuvalarında
annelerinin yanında yiyecek beklerken...
maviliklere varmalısın
herkesin beklediği bir yer var
kimi hastanede
kimi hapishanede
kimi ise kendinde
kendinden ötelerde
beklediği biri var.
döndüm yüzümü yağmura
ölümü gördüm karşımda
dönüyordu etrafımda
ama ölmedim.
ölecektim bir gün bir yerde
nasılda kendimize düşmanlaşıp
başkalarına dostlaştık...
o kadar uzaklaşmasaydık birbirimizden
birbirimiz olan savaşlarda kendimize yenilmezdik...
kısacık kestirmişsin saçlarını
açılıyor bütün gülüşün
bir gül misali
bende aynalara bakacak
cesaret kalmadı.
bitmek üzere sayılı günlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!