Ardına bakmadan güle oynaya
Sırtını döndün sen benli dünyaya
Bir mektup koyupta kırık aynaya
Hoşçakal deseydin küsmezdim sana
Yılların hatırı yokmuydu sende ?
Hasret yangınları düşünce başa
Boğulur gözlerin kan ile yaşa
Sonunu beklersin dönersin başa
Üzülme vuslatın mahşere kalsın
Düş yorgunu gözün uykuya dalsın
Bilmiyorum kaç yıldız yetim kalacak
Kaç hırsız yüreklerden umut çalacak
Azrailden korkmuyorum bir can alacak
Benim korkum yokluk cehennemi
O yoklukta benliğim kaybolacak
Tasavvur etmedim böyle mi olur
Sevda ma mezarı kazmış muhannet
Seven sevdiğine düşman mı olur
Demek ki ettiğin hazmış muhannet
Kalbime kurulan o masum ece
Bekliyorum seni sabır taşımla
Başa çıkarmıyım yarım başımla
İçerimde hasret gözde yaşımla
Mutlu mu olursun ağladığım an
Ellerinle yıktın sen direğimi
Elinde büyütsen batar dikeni
Ehli olmayanlar gülü deremez
Anlamaz kimseler hasret çekeni
Uğraşsa bir âlem vuslat veremez
Sanmıştım ki bana kör bir bakıştı
Yaralı doğmuşsun küçük ceylanım
Ellerine kına nasip değilmiş
Sevinemeden ben acır her yanım
Dillerine şerbet nasip değilmiş
Haberini duydum belim büküldü
Zalimler hep sana benzer aslında
Kalbime çatmanın nedeni neydi?
Ne yazsam ömrümün senli faslında
Kullanıp atmanın nedeni neydi?
Bekledim geçmedi açtığın yara
Masalımda süslü peri kızıydın
Hasret konar oldu daha ne olsun
Dünden bu günüme ince sızıydın
İçim kanar oldu daha ne olsun
Sabahı bekleyen yetim uykular
Yanağımdan aktı hayatın rengi
Nerden bilecek ki al söktüğümü
Alem de bir oydu olmayan dengi
Nerden bilecek ki bel büktüğümü
Kimsesiz düşünce gurbet eline
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!