Ömrümü yediler ya sabır dedim
Özgürlük dağına çıkma zamanı
Son kazığı kahpe felekten yedim
Yakayı paçayı sıkma zamanı
Boşuna uğraştım börtü böcekle
Elimi tutacak kimse kalmadı
Sensiz bu şehirde yalnızım şimdi
Böyle bir gidişi aklım almadı
Sensiz bu şehirde yalnızım şimdi
Bulut bulut döktün yaşın hasını
Senden gelen hasret yaktı ne varsa
Dön artık ne olur yalvarıyorum
Çektim çekeceğim eğer efkarsa
Dön artık ne olur yalvarıyorum
Saçımdaki aklar neleri saklar
Göz yaşım yüreğime sızar
Zalim kader bize idam yazar
Anladımki bir karış mezar
Seni benden saklayacak yar
Sabret be deli gönül sabret
Beni bana sorma gardaş
Yara açmış yarım benim
Soğuk gece olur sırdaş
Göğe çıkar zarım benim
Nasıl yazmış bu kalemde
Kimimiz aşk dedi kimimiz geçim
Yokluk vardı varlık olmadı seçim
Boz kırda doğmak mı benim tek suçum
Dertler dert ile yarışır oldu
Kimi sattı kimi caydı özünden
Son gece gördüğüm düşü çalmışken
Bu beden yaşar mı yara almışken
Bilmezmisin yarım sende kalmışken
Yaşamak yaramdır nefesim haram
Baldıran zehiri verseydin bana
Duvarlara asarlar eskimiş bir resmimi
Toprağa bırakırlar yara görmüş cismimi
Belki pişmanlık başlar görse taşta ismimi
Kalacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’
Belki çok yorulmuştun belki hayır dönüşün
İçimde açtığın yara nasırdır
Gittiğinden beri günler asırdır
Diliyorum seni gelmezsin ama
Yüreğim dert hanı yerde hasırdır
Üzerime düşmüş firak gölgesi
Başım ellerimde düşündüm her gün
Dünyamı yıkmadım desem yalandır
Yaşarmı anası yavrudan sürgün
Bulmaya çıkmadım desem yalandır
Boğuldum annem ben hasret selinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!