Güzelliğin geçer mevsim dolunca
Vakitsiz solunca gülün anlarsın
Karanlık ürkütür gece olunca
Çıkmaza varınca yolun anlarsın
Bir vadesi vardır canlı cansızın
Ömür defterinde ben bir anıyım
Belki yüreğinin mutsuz yanıyım
Bildiğim dünyanın yıkık hanıyım
Beklediğim geldi gelmesin artık
Sen gelene kadar kalan yanmaz mı ?
Vazgeçilmez sandın kendi kendini
Geceyi yaksam da artık alıştım
Ellerinle Yıktın gönül bendini
Falında yoksam da artık alıştım
Kaç gece bekledim kapım çalmadı
Kirlenmiş dünyada beyaz mı kaldı
Siyahı alıpta soysam olmaz mı?
Seninle sevdamız mahşere kaldı
Dilinden son bir kez duysam olmaz mı?
Keşkeler içinde hayat geçiyor
Sökerek elayı gözümden çaldın
Bari gözlerimden gözüne aksın
Gittim sandın ama hep bende kaldın
Razıyım yanmaya ateşin yaksın
Üzerime yağan güzün karıydın
Yalnızlık çökünce gecem karardı
Anlarım uzayıp ay olur sensiz
Bir demler kollarım seni sarardı
Gerilip kırılan yay olur sensiz
Duaya duruyor beş vakit dilim
karşımda titreyen mum alevi
baktıkça halime ağladım
biliyorum unutuldu nice sevi
kararan bahtıma baktım ağladım
hani yıldızlardan başına taktığım taç
Yaradana niyazim var
Başım yere eğdirmesin
Solumda bir ceylanım var
Hançer kurşun değdirmesin
Dik duracak zalimlere
Ağlama diyorum kendi kendime
Bir gün güleceğim bekle ha bekle
Sanki bir sel vurdu gönül bendime
Bir gün güleceğim bekle ha bekle
Kolumda pranga dilimde mühür
Mezarında toprağa sarılmış bir ölü
Gidişat belli değil Kıble belli değil
Mermi sıkan sıkana her taraf kan gölü
Yatağı belli değil yönü belli değil
İnsanı sözde vurur bir zehirli ok mu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!