Dileğim seninle yuva kurmaktı
Rahmana gönderdim sözüm mektubu
Dizlerine yatıp öyle durmaktı
Rahmana gönderdim gözüm mektubu
Suçlu benmiyim hep sanki durusun
İçine düştüğüm bu garip hali
Başıma getirdim boşu boşuna
Yeşertir diyerek güzelim dalı
Elimle götürdüm boşu boşuna
Divane gibiyim gezerim şaşkın
Yalnızlığı örttün ölmüş bedene
Hayırsız diyorlar çekip gidene
Sığınmak olur mu böyle nedene
Boşuna ağladım ben senin için
Düşlerime gelir gitmez sanmıştım
Bedeni kemirir kanımı içer
Sinem de kalbimi dişler bu haspa
Hevesmiş mazimde gelipte geçer
Aklında olanı düşler bu haspa
Ömür tarlasına ektiğin Çiğit
Gülmeyi denedim beceremedim
Ağlamak kaderim olmuş bu sene
Dalımda kurudum yeşeremedim
Goncasız güllerim solmuş bu sene
Gözümden damladın zehir zemberek
Gece katran karasına bürünürken
Bir cami avlusuna atıldı düşlerim
Asuman dan inip ay yerde sürünürken
Buz dağının ötesinde dondu gülüşlerim
Duyulsaydı şayet Siren babında avazım
Kaç defter karaladım kaç kalem kırdım ama
Seni anlatacak bir şiiri yazamadım
Yırtılmış kırk yerinden yürek tutar mı yama
Yüreğine ismimi bir türlü kazamadım
Ben aşkından yanarken çektiğimi bilmedin
Çektiğim çilenin mimarı sensin
Aşkın defterini dürmüş gibiyim
Bekledim kaderim hasreti yensin
Yaramı tütüne sarmış gibiyim
Sensizliği kader saymıyor işte
Düşlerim vurulur bir seher vakti
Kurşunlar öpüşür aksız alnımla
Çektiklerim sanki bir bana haktı
Çizgiler yarışır aksız alnımla
Eflatun ölümü kokluyor zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!