Halı deyip geçme,
Bir örtü değildir yalnızca.
Her evinin baş köşesinde durur,
Tarihin sessiz anlatıcısıdır.
İlmek ilmek büyür,
Hasretin üstüme yapıştı kaldı.
Hepsi de senden bir hatıradır.
O güzel sesin hep kulağımda,
Sanırsın ki rüzgârın hışırtısıdır.
Ne yapsam kalbimden ata bilmedim,
Yıllar sonra dönüp maziye baktık,
Bakarken canlandı tüm hatıralar.
Sel gibi çağladık geçmişe aktık,
Akarken canlandı tüm hatıralar..
Ne günler geçirdik neleri gördük ,
Ne yapmak istediğin oluyor,
Ne yaşamak istediğini yaşıyorsun.
Dümeni kitlenmiş bir gemi misali.
Hayat nereye isterse,
Oraya gidiyorsun.
Hayat bir hediyedir;
Ne yarını garanti,
Ne de geçmişi geri getirebilirsin.
Bu yüzden her anı,
Bir mucize gibi yaşa.
Hayat dediğin nedir ki,
Hayat bir saniyenin içinde gizli.
Aydınlatacak biri bir gün,
Bu karanlık geceleri...
Sıcacık bir bakış,
Bir kez kırılırsa bu kalp,
Artık, hiç kimseye güvenmez.
Bir kez güvenini kaybederse,
Hiç kimseyi umursamaz.
Belki mutlu olmaz bir daha,
Ama huzur başlar hayatında.
Ahşap penceremden,
Dışarıya bakıyorum.
Hayat akıyor yine,
Günler geçip gidiyor.
Caddeler uzayıp gidiyor karanlığın içinde.
Kaldırımlara yalnızlık dökülüyor,
Hayat ne on sekiz,
Ne de kırktan sonra başlar.
Bir kahkaha patlarken sokakta,
Bir çocuğun gözlerinde,
Işık yanarken,
İşte oradadır hayat.
Ne yapsam olmuyor,
Bir yanım hep eksik.
Sokağa çıkıyorum mesela,
Rüzgar bile başka esiyor.
Bir çay söylüyorum kahvede,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!