17 eylül
Başından ne bir adım uzak
Uzaklara da ne bir adım yakın
Hatta ortanın da bir tık fazlası
Hani eylül için hüzün ayı derler sevgilim
Uzaklaşmanın
Herşey muhteşem olmak zorunda değil
Öyle olsaydı çocukken sesi hoş gelmezdi
Ambulansın uzaktan
Öyle olsaydı muhteşem denilen gökyüzünün
Arkasında hayat olurdu
Öyle olsaydı son bulmazdi taze canlar
Bazen hasretliğin ağır basıyo
Bazen tatlılığına
Gülüşüne yenik düşüyorum
Vazgeçemiyorum
Hani vazgeçmek mi zor yoksa vazgeçmeye alışmak mı bilmiyorum
Alış diyorlar
Ağlayamamak nedir bilirim de
Ağlamak nedir bilemedim
Aradım
Taradım
Bütün kuşların gözlerinden
Bütün gökyüzünün arkasından
Bir anda geliyorsun bana
Bir anda
Sinir oluyorum
Elim ayağım boşalıyor
Aklım karışıyor
Dengem bozuluyor
Boş geçmeyim
Hazır aklımdayken
Hatta hiç çıkmamışken
Bugün de yazayım dedim
Acaba şu an ne yapıyorsun
Uyuyo musun
Arkadaşlar
Çok görmeyin bana bu yaşadıklarımı
Ben ne biliyim sevdanın tadını
Daha önce tatmadım ki
Sevdalıydım bütün kainata
Da bu başka
Sabahları kaşık sesi
Garip gençliğimin körpe sokaklarında
Yükselen bir ses
Çay iciyor bir vatandas
Aşk bu olsa gerek
Mavi bir elbise vardı bugün üstünde
Kimdi diye sormadım
Bakmasam bile
Bakamasam bile senin senliğine
Anlıyordum
Sesine çok yakışmış
Az gelir
Seni taparcasına sevmek az gelir
Senin adını şiirlere yazmak gerek
Yoksa unutulursun
Az gelir sevgilim
Seni sevmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!