Ben seni ilk kez; sessiz bir çiğ tanesi,
konuşkan toprağa düşüp,
can ararken sevdim.
Güneş utangaç ışığını kadim taşlara dökerken,
bin yıl sonra okunmak üzere rüzgarla senin adını kazıyordu.
Seni seyrederken dünyadaki her şey silindi.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta