Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

selamsız bit dalaşı

a-ra-ar-arı-ıra-ara-sara-yara-tara-lara-para
dara-nara-hara-vara-zara-kara, ankara
dağ başı-kel kaşı bitli ve o derin dert
o kınalı kayayı kert, kalleş adı mert

bizim şarkımız

ey insanlık! silkin özüne dön-ölü yosun-sen busun
susun-susun ey canlar! bizim şarkımız-aşk olsun
dinleyin; esen yel, kuşlar, cırcır böceği söylüyor
bu şarkı bizim-o doğanın çığlığı-duyan duysun

bizim sınıf uykuda

ah insanlarım-ah! kan emiciler kendinden emin
uyutan-yutan-çürüten; din-cin-kin-kibirli zemin
aç-açıklarla, zındık tokların uyku şansı, kimin?

bolkar çığlığı

gözleri karanlığı delen bir ışık huzmesiydi, parlıyordu
zamansız bir mevsimde, güneş ya da ay tutuluyordu
ak kayadan düşen yabanıl bir ceylanın o bitkin telaşı
son bolkar çığlığında kim av-kim avcı? aşk ölüyordu

bosnalı  çocuklar
(sevgili dostum-prizrenli şair osman baymak anısına)

kosova yası, ‘ohri şiir akşamı’ içsel isyan, duygu hası, acı şiirin ası
şimdi batan kızıl güneşi, çivit mavisi-kanayan o göle gömme sırası
bir çocuk telaşı, sevi kokulu-şiirli-sihirli zaman çiçeği-akşam sefası

yoleri pir sultan ile mazlum umudu bilge kemal izinde
bin çiçekli çamşıhı yaylası, o abdal hüseyin közünde
tarla-fabrika-okulda, mavi-beyaz yakalı çağı sürüdü
gün doğdu-uyandık; dağ başını duman aldı yürüdü
korkma-sönmez dedik yeniden dirildik, sende gel
o küheylan yelesinde fırtına-yel, kınında mavzer

yoleri pir sultan ile mazlum umudu bilge kemal izinde
bin çiçekli çamşıhı yaylası, o abdal hüseyin közünde
tarla-fabrika-okulda, mavi-beyaz yakalı çağı sürüdü
gün doğdu-uyandık; dağ başını duman aldı yürüdü
korkma-sönmez dedik yeniden dirildik, sende gel
o küheylan yelesinde fırtına-yel, kınında mavzer

cadılar zamanı

son vagondaki kanayan dudak izi
kutsal emanetin saklandığı anda
tren mi yol alıyor, yoksa it izi mi?
yükü sıkıntılı seneler, o vagonda

çal kemancı

bu dünya kimsesizler gömütlüğü, kocaman bir zindan
dışarıda aç puştlar-kara başlar, içeride kim kimi taşlar?
güneşi yutan deniz-gökyüzü nur-mor ufukta dans başlar
şafakta öten göçmen kuşlar, yitik zamanda bulutları taşlar

çalmak

çoban ali iz sürücü, fardı, kara kıl çadırın, yanık sevdalısı, yardı
kara ve sarı keçili o yörük obasında, kayrak yolda-kaval çalardı

ay sallandı-al yazmalı kınalı ak kızın çığlık yankısı yeri-göğü sardı