Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

yitik cumartesi

seherde, tan çiçeği zamanı, güneşi beklerken, sen geldin
şiirin derin hafızası kapımı çaldı, gönül evine giren sendin
gece gelen düş hırsızı, iki ayaklı, zehirli akrep, şeytan, cin
kanlı düşlerin, kimliksiz adresi: kimsesizler gömütlüğü, kin

dayan dayı

sırtını koca dağa daya, az azık-destek-kısmet-sebil, o kınalı dağın payı
anamın güvendiği o ulu dağ, ak başlı dağların güçlü desteği, o efe dayı

canların can evi, böğrü delik kayanın cini-o yüce dağların piri, avcısı-avı

delikan çığlığı

“gün doğdu, hep uyandık” diyerek-al şafağı öpen, korkmayan-dönmeyen hür
“dağ başını duman aldı, bürüdü” ey dev-gençli! fabrikaya-tarlaya yürü, özgür

acı-hüzün ve çığlığın yankılandığı-yaşandığı o ülkede-aşk ve umut-en son ölür

derin kara çığlık

kaybolan izler-suretler-kırık kalpler-raylı vagon pasında
insan kaynakları; emek pazarı, insan manzarası aslında
kömür gözlü, kara bahtlı, ak gelinin acısında, iç yasında

gün doğdu, kam zamanı ve aşktan yana esiyor yel
tan kızılı-semada semah döndü turnalar-sende gel
ben o dağa yaslandım, dağlar dağlara selam durdu
gök yandı, buzlar çözüldü, türküler kanadı-taştı sel

sevda bağı-gönül dağı-süt beyazı munzur gözeleri

destancı ozanlar

manzum hikaye anlatıcı can ozanlar
köyde-kente-kahvede-yolda dolaşır
gidilen her ortamda, destan dizerler
şiiri doğaçlama okur, kendi yazarlar

destansı tutsak çığlık

-1-

ey can! öteki gezegenlerde var akrabalarımız; dünyalıyız, asyalıyız
tek hayatlık ömrümüzde, sanatın öznel-sanal evreninde-usundayız

dolun-akay

-1-

ey! gecenin sahibi, nar dibi ve tan gibi
‘yudum yudum-sütünle büyüdüm’ sabi

ala şafaktan gelen tan, yanay
simli geceyi delen ışık, dolunay
seherde şavkıyan, açan nur topu
doli’nin eli, kuşi’nin dili, sarıca güz
cemre düştü yüreğe, şükretti deniz
anadolu ekini-özden gelir soyu sopu

dört mevsim tek aşk

ilk heves, son nefes, esen yel, özgür yılkı at yelesi
dağ nevruzu sarı çiğdem, hür-dik başlı selvi kavak
akça-pakça kınalı el halı dokur-şakır kirkit ve tarak