Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

falaka

tabuta çakılan dört çivi-çarmıh, ağacı dar
gonca gül kızarır-kor olur, o köz özü yakar
gece kara yel, ateş olur, şimşek olur, çakar
rüzgarı arkana alıp esme-el derinden bakar

falaka çığlığı

tabuta çakılan dört çivi-çarmıh, ağacı dar
gonca gül kızarır-kor olur, o köz özü yakar
gece kara yel, ateş olur, şimşek olur, çakar
rüzgarı arkana alıp esme-el derinden bakar

ferhat’ın gürzü


ah! benim insanlarım; korkak-kaypak-fırıldak-salak
biraz yiğit-biraz vicdanlı-halk, o tan, sönmeyen şafak

fuzuli çığlığı

kanlı gece, güne saygılı ve bakü karanlık-pek kaygılı
karakan, ulu sancak, kan kızılı suya yansır, yıldızı-ayı
tutsaktı uzak asyalı-aksakal türkmen soyu-kayı boyu
bir yanımda ibrahim abilov, öbür yanımda nerimanov

gagavuz güzellemesi

bak gele bak! türkuvaz bakışlı sarı dünya, o süslü moldova
barış nöbeti kosova, gül baba ve buda ile peşte’yi bana sor
kanayan saray bosna-o yanan ukraynalı göçerleri görme hor
içinden su akan, o sevdalı beşalma, kongaz gölü, şiir ikindisi

gelin havası

ben ki; karacaoğlan sesi, pir sultan nefesi ve nesimi derisi
kötülerin şeriyim, nadasa bırakılan toprağın kara sevdası
kara sabanıyım, gönül bağında, anadolu ekini yeşeriyor
emeğin-ekmeğin-suyun sözcüsüyüm-aşk alevinde kor

göç çığlığı

ah can! vay bana, vaylar bana
aşk olsun, o kınalı dağlar sana
kaç göç eskitti? bu kayıp yollar
göç dansı, yan yana-yana yana

göçerler

düşleriniz hayır ola, hayrola hayrola, uğurlar ola, vatan sağ ola ve
kıpçak bozkırında tüten ocak, göç yorgunu geviş getiren ak deve
yenisey ağı, sayan dağı, idil-ural otağı, can su kazan-volga ırmağı
cemre ile can bulan, baharla doğan dolunay adlı kam, kutlu bebe

göç çığlığı

o allı, telli turnalar zamanı
su başını yurt tuttu, il aradı
‘çoban ali-ak kayadan düştü’
dediler, çığlık gecenin feryadı

gökkuşağı söndü
(dr. lütfi dokuzoğlu için)

ali baba, hasan dede ve somuncu
boynu eğri minarede aşk-sonuncu
kar ile kor sevdası, hasan dağı ası