Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

ah gazze!

eli kanlı vahşi düşman, emperyalizm kağıttan kaplan
kanayan o büyük tehlike hepimize, ah! gazze, gazze

göğe el açıp, başkaldıran bir ana, gözyaşı sel olmuş dize

ahi çığlığı

su gibi aziz olma-tam zamanı-niyet
o vahşet, kanayan zaman, dehşet
ve bilim dışı o yalan-kara manşet
halkı uyuşturan afyon-cin tuzağı

ahıska-adres taşı

gördüğünüz bayrak örtülü-ölü kalabalık-düğün alayı değil
kimsesizler gömütlüğüne-kendi tabutunu taşıyan hepimiz

ve göç yolları tıkadı, ardesi belirsiz, ölüm katarı kara treniz

ahi sofrası

aşk yolculuğu bu, turnalar zamanı, çığlık çığlığa
çağ atlayan, iri göçmen kuşlar, ha bire bağırıyor

sinirli, sihirli, sırlı aynada kendini arayan, o yolcu

ah keşke!..

demeden, yitik zamanı durdursaydım
dursun hiç durmasın diye, gezseydim
şu karşı dağları aşıp-çağı devirseydim
ve celladı ardından koşan, kör sürüleri

sevgi yüklü her kaçışın ilk izi, ilk ağı
yanık ozanın karabağ’ı, kaçkın otağı
o seherde, çatal kale burcu-sancağı
tan kızılı-güneşi ilk öpen aşk durağı

‘koşma ve dalga’ özgürlük türküsü

akay şavkı

barış zamanı, o bahçemizde yaban sümbülleri açardı
balkonda sevda kokulu, morlu-sarı sardunyalar vardı

ve tek katlı, beyaz-kireç badanalı kerpiç ev, bize dardı

akbelen çığlığı

tam savaş anı, asırlık ağaçlar, su, tosbağalar
kurbağa, börtü, böcek, insanlar, doğa ölecek
orman kesim ustası hain limak bey akşamdan
testerenin benzin deposunu doldurdu, çoktan

ak benekli al ata, atla gel

kara bulutlar kırağı, sisli yağmur, kar yolu yok artık
kurşun yağmuru, sepken-sağanak, geceyi kanatıp
kanırtıp karartan bom, şafağın kızıl kuşağı tadımlık

ve yeter-yeter artık! silkin ve özüne dön
sahip çık emeğe-çevreye-ekmeğe-aşa
unutma, hatırla, diren ve acıyı bal eyle
‘bizde varız!’ de, bu aşkı yeniden yaşa
mitos-umudun yeşerdiği gezi bahçesi
mor çiçekli bir başka baharın müjdesi