Daralan vaktin seyrindeydi sabah
Az sonra aydınlanacak
Dökülen ışıktan ırmaklarda
Arınacaktık
Dünyanın her yerinde hüzün kokar sokaklar
Yapraklar düşer
Gök dolar
Dünyanın her yerinde bir insan ağlar
Ay karanlık
Ve yalnız gece
İçimde
O deli bilmece
Ay’ın şuuruna kayıp
Giden bir ben eksikken içimde
Kuru bir yaprağın canı
Dalda asılı kalmasa
Topraktan aldığı göçü
Katmazdı su aşına
Meyline durduğu hayat
Nerden bilsin
Oturmuşum kıyısına bir derenin
Başım söğüt ağacına yaslı
Demin geldim
Gölge kollayarak
Uzatmışım ayağımın birini suya yamaç
Diğerini dizlemişim kendime
Kaynağı sevgi olan pınarlardan
İçilen sudur yaşama sevinci
Her yudumda
Gayretin
Gücünden bilenen ışıltısıdır
Çöktü usum olduğu yere
Hayret ve şaşkınlığın girdabında
Kendinden kaçak suretiyle
Bir fiil işgal altındayken düşlerim
Koyuverdi gidişi gerçeklerin zulmüne
Geçiyoruz hayattan
Karşılaştığımız her oluşta
Bir parçamızdır bulunan
Emaneti tutsak sayılan canın
Zahmeti midir
Almasını bilmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!