Bütün tümceleri sevmek için
Kağıt kalem masada
Öyle sessizce
Eksilirken duruşundan
Issızlığı kovaladım satır satır
İzdihamından caydım
Kalbin bitimsiz okyanuslarında
Kürek çekmeyi sürdürmekti yaşamak
Nefes
Sağır sessizliğe
Ne çok şey anlatırdı
Dinlemek için sustuk
Öncelikle, uygar bir dünyanın düşün, bilim, sanat alanında hissiyat geliştiren daimi bir üyesi olmaktan onur duyduğumu belirtmek isterim. Cumhuriyetin yüzüncü yılını karşıladığımız günlerde kalbim en sade ve saf hallerini kuşanıp dünyanın en cefakar ve vefalı insanlarını selamlamakla meşgul. Suskunluğun bunca yakıştığı tarihi devirlerde pek az görülmüştür. Gönülleri heyecanla dolduran hatıralar ebedidir. Türkiye Cumhuriyeti ülkemizde bireysel çabanın ürünü gibi algılanan pek çok mesele aslında toplumsal bütünleşmenin sonucudur. Derinlerde bir yerlerde bütünüz. Yeniden insan insana olacağımız günlere olan inancımdan zerre kadar eksilmediği için hal böyle. Savaşgan değilim. Barış insanları efsanedir. Destan gibi yaşamaya çalışır ve şiir çeker. Düş ile gerçek arasındaki hayal perdesindedir. Yörüngesinden çıkmış ve yön değiştirmiş yaşantının kaydını tutmakla mükellef; iyiliğin, doğruluğun ve adaletin bel kemiği vicdanı hatırlatmakla meşguldür.
Yüreğimizin yettiğince kalem tutarız. Mesleki seziş her zaman rehber olduğu için yazan el ve okuyan birdir. Bir nebze de olsa ulaşabilmişsek sözlerimizle yüreğinize ,ne mutlu bize.
Kar ışığında
Hayaline tutunarak handa
Bir gece geçirdim sabah oldu
Seyre kaldım bir vakit pencere önünde
Uzatabildiğim kadar bakışlarımı
Uzanarak ötelere
Baharı koşturan yediveren gülleri
Anda kavuşmanın mutluluğu
Gül kokan nefesiyle
Her bakışında renk renk açan güllerini
Dererdi gözleriyle bahçıvan
Kurumuş bir gül
Huzur duyulan her anın
Gönül hoşluğu kalır izde
Sıçradığı yerleri tutuşturan
Kor düşünce yüreğe
Anlar insan
Apaçık bir yolun çağrısını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!