Deniz Gece Mavisi Şiirleri - Şair Deniz ...

Günlerdir kapımı kimse çalmıyor
Göğsümden içeri yoklugun sızıyor
Bir ses bir nefes ariyorum
Soğuk duvarlardan kaldiriliyor resmin
Ansızın kırılıyor en masum düşlerim
İki bilinmeyenli bir denklemin bilinmeyen yerindeyim

Sen kimsin?
En umutsuz anımda elimi tutan el mi,
Yoksa tutarmış gibi yapıp iten mi?
Başıma papatyalardan taç yapan adam mı,
Yoksa o papatyaları ezip geçen mi?
Yüreğimin deli gibi atma sebebi mi,

Bazı insanlar doğuştan şanslıdır.
Bazılarının ise kapısını çalsan da şans yüzüne bakmaz.
Ben, işte o zorlayan ama şansı yaver gitmeyen insanlardan biriyim.

Çocukluğum yoklukla geçti.
Bir yanım hep eksikti.

Seninle yelken açmıştım mutluluğa
Sen bilmiştim ayın güneşin adını
Şimdi kocaman bir boşlukta toz tanesiyim
Savruluyorum sensizliğin rüzgarına
Ya dolanacak kollarım son kez beline yada yalan olacak bu sevdamız
Yüreğime iyi bak sevgili

Seni hic tanımıyorum
Kokun gülüşün bakışın öyle yabanciydiki
Ama sesin ılık ılık akıyordu yüreğime
Anlamsız sorular içinde
Huzurun sesine bırakmıştım Kulaklarımı
Kulaklarim mutluluğunu ilan ediyordu

Hadi, gitme desene!
Çek kolumdan, öyle sert, öyle kararlı!
“Nereye?” diye sormadan, “Benden gidemezsin!” diye haykırsana.
Söylesene, “Ben sensiz nefes bile alamam!”
Sarıl son kez, boğacak gibi,
Kokumu sür üzerine,

Geldin mi sonunda lafıma?
Demiştim sana, gölgeler yağmurda kaybolur.
İnanmamış, hatta gülmüştün bana.
Şimdi saçların ıslak,
yüreğin yaralı.
Geldin mi lafıma gülüm?

Hayatımda ilk kez bu kadar çaresiz,
Bu kadar güçsüzüm.
Geçmişim, yastık altımda kanarken,
Anılar, bir tokat gibi her umudumda yüzüme inerken,
Ben, yıkılmamak için çabaladım;
Hep bir mücadele verdim.

Bir sen Bir ben Bir aşk diye çıktığım zorlu yoldan
Yüreği yaralı dönüyorum
Kaderin kirli pis yüzene tükürememenin acısı yara gibi ciğerlerimde
Bir bilinmezliğin giz dönümlerindeyim
Ne yana bakacağımı bile bilmiyorum

Ben yarana kabuk olmam sevgili
Yolun olurum
Solun olurum
Soluğun olurum
Hatta sonun olurum
Ama yara olmam