Ben seni seviyorken senden habersiz
her gece yağmurlar yağıyordu yürek oyuklarıma
dona çeken ellerim yokluğunun hezeyanları altında can veriyordu her gece
bedenim soguk ve kekremsi oluyordu sensiz aldığım her nefesim
bir acı sağ yanımda 1000 acı sol yanımda uyku haram dı göz bebeklerime
güldüğümü gösteren resimler solmuş
Seni hic tanimamama ragmen
Denizimde yakamozum olmayacağını biliyorum
Yinede gözlerini üzerime düşen
Maviliğinden alamiyorum
Deniz yakamozsuz
Yakamoz denizsiz olmaz biliyorum
Senin olsun sahte sözlerin,
Senin olsun yalan gözlerin.
Sokağın kaldırım taşları şahidim olsun,
Adını anarsam kurusun gözlerim.
Yalanmış yeminlerin,
Gözlerin bir masal kitabı
Yüreğin en güzel aşk bestesi
Seni an be an yaşamaya
Aşkımı dağa taşa haykırmaya
Bu gece İzmiri yakmaya geldim
Dilimin susup gözlerimin konuştuğu anlardayım.
Ama gözlerimi gören yok,
Tıpkı aşk ile yanan kalbimi gören olmadığı gibi.
Şimdi ucu yanık bir geçmişin külleri arasında çocuk masumiyetimi arıyorum.
Agır geliyor dişlerime çarp çarpa parçalanan dilimden dökülmeyen sözcükler.
Kılıç yarası bir aşk ve kefensiz bir ölü,
Gözler ne kadar genç ne kadar güzel olursa olsun, gözyaşları hep aynı renktedir. İnsan hayata geldiği ilk an tanışırmış gözyaşı ile. O tuz ilk acısı olur muş hayata attığı adımın. Gülerek doğan çocuk varmıdır bilmiyorum ama ben ağlayarak doğmuşum. Ben ağlarken herkes gülmüş.
Şimdi büyüdüm, pek bir şey değişmedi. Etrafımda dostunum diyenler, seviyorum diyenler ve seni hiç üzmüycem diyenler. Gülerken ben ağladım. İnsanın kaderi kendinden önce gidip otururmuş gibi.
Gülmeye haram kılınmış dudaklarıma gülmeyi öğretmekle geçti yıllarım. Bazen tam gülerken boğazımda kaldı sevinçlerim. O kadar isterdim ki gülerken dişlerimin beyaz beyaz parlamasını. Ama ne diyelim, beterin beteri var, sende ki derdi nimet sayanlar da var deyip hep sabrettim.
Eskiden ne güzeldi aşklar
Ediz hun Türkan sorayin gözlerine bakar Türkan soray utanarak gözlerini kacirirdi
Şimdi bakıyorum da aşıklara iki günde sevip üç günde aşık olup dördüncü günde evlenip beşinci günde bosaniyorlar
Aşk lar mı değişti insanlar mi
Yada yürekler mi
Aşk geldi geçti ve iz bıraktı gönlümde
Hüzünle sarıldi tüm umutlarim bir bir kayboldu hayallerim
İhanetin soğuk rüzgarları eserken başımda seni sevmekte benim tek ayıbım oldu
Beddua oldu dilimden dökülen tüm sözler
Umutsuzlukla doldu yazdigim tum şiirler şimdi,
Gelme diye yalvarıyorum
Herkes asik herkes guzel seviyor
O zaman neden gozlerimiz yasli
Neden yuregimiz yarali
Neden ellerimiz kirik
Neden dizlerimiz fersiz
Neden ask bu kadar acimasiz
Sensizken eksik kalıyor zaman,
gece susuyor, yıldızlar soluyor.
Bir bakışınla yeniden doğuyor hayat,
kalbim seninle tamamlanıyor.
Gülüşün düşüyor suya,
Hayranınım deniz hanım
Siz İzmirlisiniz galiba. Ben de Aydınlıyım, hemşeri sayılırız. Birbirimizi takip etmeye yorumlamaya ne dersiniz?
Dost selamlar.