Gün yine başlıyor istikamet maden
Her yeni gün ayrı bir umut
Bu günde yevmiyeler cepte
Yüreklerde ise bir göçük korkusu
Korkarım bilmediğim yöne süzülüp giden sulardan
Uyanamam sonu gelmeyen tatlı uykulardan
Ne anlatmak istiyor?
Karanlığın başına oturmuş bekleyen
Bu deli kuş
Başım belada çakıldım kaldım karanlığa
Nazlanacak kimsen olmayınca
Acılarını da paylaşamazsın
İçine en derinlere atarsın
Acıların seni büyütür
Yüreğindeki dertlerin ağırlığı yüzüne yansır
Gülmeyen koca bir adam olursun
Hasret dolu karmaşık düşünceler
Bulut mavisi perdelerin ardına
Gecelerden bir suçlu gibi saklanır
Gececeye hakim son lacivert ışıkları
Gönlünün şefkati gözlerinden gitmesin
Biriksin umutların hasret gölünde
Güvercin gülücüğü eksilmesin
Gamzeli ay yüzünden yeter
Yaşadığım şu süre içerisinde
Beni duygu yoğun iki kere göremediler
Ayrıldığım yere bir daha dönmedim
Yalnızlığımdan bahsedenler kimler?
Aramasalar sormasalar ne çıkar
Bir tek sen gelsen bana yeter
Sevmelere hiç mazeret aranmaz
Sadece onun bir töresi vardır
Mesela gerçek güzellik mütevazı olmalıdır
Zenginlik ise sessiz yaşanmalıdır
Geç gelen hayal akşamlarında
Kirpik uçlarından yıldızlar kayardı
Gürürdüm yakamozlar uçuşurdu
O ıslak siyah saçlarında
Denizin buruk tuzu kalırdı
Kiraz irisi dudaklarında
Muhabbet bir taze lütuftur umudu daim olana
Kim ne diyebilir? Sevgisini yüreğinde saklayana
Ama olanlar sadece kader ile biraz zor izah edilir
Kötüler bir kelebeği bile kısa ömründen edebilir
Hasretin pusuya yatmış bir gecelik uykusu
Körpe yürekler acıdan rahat yatamazken
Hazana yüklenedi birde yaprağın öyküsü
Kader göz açtırmıyor dert küpü kararsızlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!