Denizler kararsın
Hangi gönülün gamının esiriyim ki?
O gönül gamının benden haberi olsun
Belkide sitemkar gamzedeler haklıdır
Burdayız diyemedik ki kaderde bizi görsün
Ah şu aynalar fiziki güzellik yanında
Ham duygulara gizlenmiş kibri de yansıtsalar
Görüntüye takılanlar hakikatin hikmetini hiç anlamadılar
Oysa suret her hal ve şartta ruhtan üstün değildir
Koşan bir atın derin soluğudur
Yüreğimde yaşadığım şu yoğun heyecan
Her nefeste yer gök buğulanıyor
Ama kimse duygu derinliğine inmek istemiyor
Hangi sevdalı nehir aşkından
Kıvrım kıvrım kıvrılmadı ki
Vurur dertli nehir kendini kayalara
Döndükçe başın döner bakamazsın göklere
Savrulursun vadide oradan oraya
Bu gün dünden çok uzakta
Yarına çok yakınım demeyi çok isterdim
Ancak bir tutam sevgi adına söylenen yalanlar
Nihai mutluluğumuzu engelledi
Dilsizdir benim ızdıraplarım
Kimseye hesap sormazlar
Kızgın çölün hiddetli güneşi kadar
Kurak çorak ve yılgındırlar
Sadece bana ürkerek gelen
Hevesli yürekleri yakar kavururlar
Bazı anlarda kendi duygusallığının
Görkemli zirvesinde oluyorsun
Ona içinden gelen en ince duyguları
Olanca samimiyetinle yazıyorsun
Sonra bir şekilde cesaretin kırılıyor
Yaşam endişelerim huzurla değişsin
Dirlik ve düzen içinde bir ömür beklerim
Korkulu rüyalarıma güven çöksün
Şüphelere yer kalmasın isterim
Dışarısı soğuk yüreğim yorgun
Fikrim bulanık aklım karışık
Gördüğüm tüm yüzler donuk
Bana gelen butün sesler buruk
Seni yazdığım sayfalar yırtık
Ya da solgun ve kırışık
Aslında ben karşı karanlık ormanın
Bir garip körpe kuşuyum
Buralara pek yabancıyım
Ben bu iklimlerde pek yaşayamam
Karşıdadır benim tüm yakınlarım
Uzaklaştırma beni muhitimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!