Bazen sırf doğru yapacağız diye
En sevdiklerimizden vaz geçtik
Hayallerimizden bile uzaklaştık
Şu bahtsız ömrümüzün üstünden
Nice umutsuz sevda kuşlar uçtu gitti
Yaban ellerin gül bahçelerinden
Duygulanmak pahalı iştir
Çok çekmek lazım
Giden geminin ardından
Çok gözyaşı dökmek lazım
Bir daha böyle bir güzeli sevmeye
Bir gün birini görürsün
Sana bakar sevinirsin
Bir gülümser dünyan durur
Sonrada hep gülmesini beklersin
Onu göremeyince dertlenirsin
Dertsiz başına dert alırsın
Yaşama yön veren birazda çektiğimiz acılar değil midir?
Geldiğimiz nokta göğüslediğimiz fırtınlara değmedi
Elimizde bizi ufka götüren silik hayaller kaldı
Anılar kanayan yara gibidir kendini hatırlatır
Şair aşkı anlatandır o kadar
Maharet aşkı yaşatan adamdadır
Şefkatiyle sarıp korumasındadır
Bazı zamanlar olur aşk ağlatır
Dağdaki zalim soyguncu inlerini
Halı ile döşesen faydası olmaz
Yol kesen hırsızlar tümüyle korkaktır
Hapishanelerin taş duvarlarını
İpekle kaplasan farketmez
Sonuçta içindekiler hep tutsaktır
Güzel olurdu yağmurlu gecelerde
Buğusuna yazı yazmak sırlı aynaların
Cemre toprağa düşünce kokusu
Dağılırdı çevreye bakımlı bahçelerden
Şimdi artık aynalar çingene bohçası
Aşk celladından ne korkarsın
Sevdanın göklerdeki kanatlarıdır kuşlar
Çiçekler ise yeryüzünün rengarenk yıldızları
Kainatın incisi ise bizim memleketin Kızları
Geleceğinin seyrini vazgeçtiklerin belirler
Neyi seçtiğinden çok
Neden vazgeçtiğin önemlidir
Yaşamda bir hedefin yoksa eğer
Vazgeçtiklerin başkalarına seçenek olurken
Sana sadece tecrübeli ama şanssız derler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!