Ne güzeldir dört gözle beklediğin
Hasret trenin dumanıyla gelmesi.
Sabahlara dek uyutmayan hasretin dinmesi..
Yıllar sonra bir gün bir parkta
Çocukluk sevgiline rastlaması...
Unutulabilir mi?
Hayat denen o sarp kayalıklara
Daha henüz kondurulmamış
Bir kaç deniz fenerim daha var
Söndürülmemiş yaşam arzularım
Zirvesine ulaşamadığım dağlarım var
Gönlümde kabaran bir çok pişmanlıklar
Yaşlı zeytin ağacının gölgesinden bakınca göklere
Yıldızlara daha yakın olduğumuzu sanırdık
Ay karanlığı yüreğimize inerdi
Kalabalık caddelere biz yabancı kalırdık
Belki güzel gözlü kızın hayali
Bizden bir süre uzaklaşırdı
Benim bir şiirim olmadı
Bari senin bir şiirin olsun
Ama herseyi ile senin olsun
Kaç güzel uğruna şiirler yazıldı ki
İşte bu şiir benim bana yazıldı
Kaç kişi dolu dolu bunu diyebildi ki
Sil beni hayatından güzel yüzlüm
Zor olsa da sil beni
Yaprağın dalını
Çiçeğin rengini
Bıraktığı gibi bırak git beni
Beklemek zordur yorar insanı
Sabretmek ise güçlü bir yapı
Bende dedim ki kendime,
Bunca olan bitenlere rağmen
Mutlu olmak zorundasın
Hadi başla bir yerden
Dünyanın gidişatına hükmetmek imkansız
Bu dünyada sonuçta herkes kiraci
Ayrılmak mı zor geliyor insana bilemedim?
Nedense düşündükçe bizde bir acı bir acı
Şirazesi kaymış dünya
Şafak hiç beklemediğin bir anda
Sen istemesen de doğacak
Geç kalma sakın ölüme vaktinde ulaş
Yoksa cennette her yer dolacak
Güneş gibi doğmaktan hiç bıkmadın
Sabahın aydınlığı ile odama dolardın
Bilmem ki odamda ne vardı?Ne arardın?
Yıllarca ilk ziyaretçim hep sen oldun
Gözümü açtım koynumda seni buldum
Umarım sende aradığın neyse onu buldun
Biz bir imtihan için mi bu kadar dağıldık?
Her bir parçamız bir köşede kaldı
Her birimiz bir diğeri ile sınandık
Gözyaşlarımız kirpiklerimizin ucunda yaşadık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!