ÇıKMAZ SOKAKLAR Şiiri - Yorumlar

Yumuşak bir dil kullanılmış
böylece saf ve berrak ifadeye
yer açılan bir şiir oluvermiş.
TEZATLARI olmayan.
TEBRİKLER

Bu eser***10*** buyur edilir antolojime

Vursalar üstüme demir kilitler,
Ayak bileklerime de zincirler,
Fark etmez hiç ziyaretçim olmasa bile
Yüreğin zindanım olsaydı eğer… /
İstesem de sana bir türlü kızamıyorum

Sevgilinin aldırmazlığına rağmen sevgiliye olan aşkın ne kadar da samimi olduğunu vurgulayan bir şiiri kendimden geçerek okudum. Bu şiir çok hoşmuş anneciğim...

ÇOOK beğendim. okudum, bir anda her şey güzelleşti, ısındı, sardı, sarmaladı sanki. tebrikler.

''Kısaca seninle cehennem ödüldür bana, sensiz cennet bile sürgün saayılır'' der gibiydi şiir. Ne kadar kızsada bir gülücük bir tatlı tebessüm yüreği eritiyor e sevda güçlü olunca kapı gıcırtısı bilemelodi gibi olur. Öğretmenimi ve güzel şiirini tebrik ederim.

'Ömrüm seninle güzel' diyebilmek, bu sevgiyi hissetmek...
bütün çıkmaz sokaklara rağmen, böyle bir sevgi pes etmez! yeni sokaklar buldurur mutluluğa giden..:)
yüreğinizin sesi hiç susmasın.. sevgiyle...

Ellerinize sağlık keyifle okudum Naime Hanım..Sevgiyle..

Sayın Öğretmenim;
Çıkış Yok şiirimi bugün yayınladım. Sizden çok anlamlı bir yorum gelince bir çıkış da ben yapmam lazım dedim. Karşıma sayfanızda ÇIKMAZ SOKAKLAR çıkmaz mı? Çıkışı bulmuştum belki de. Daldım şiirin içine... Okudum, okudum bir türlü sizin gibi çıkışı bulmaya çalışan olarak kızamadım. Ziyaretsiz şiirlerimiz yoktu bizim. Hatta ufka yelken açan çıkış kapılarıyla dolu şiirlerle doluydu temiz sayfalarımız. Çıkışa çıkmaz sokaklarda ilk çare bulan oluyordu öğretmenim. Çıkmıştık, çıkıyorduk çıkmazlardan, el ele vermiştik...

Çıkış Yok

Yollar çıkmaz sokağa çıkmıyordu,
İnsanlar çıkmazdaydı,
Çıkışı olan sokaklarda da yürüyen insan yoktu.

Çıkara çıkıyordu insan...
Çıkmaz, hayatımızdan bir türlü çıkmıyordu.
Belki de çıkmazı hayatımızdan çıkarmayı bilmiyorduk.

Bölmeyi, toplamayı, çarpmayı kendine yontmayı öğretmişlerdi bize,
Çıkartmayı öğrenmiş, çıkaramıyorduk bildiklerimizi,
Çıkışı bulamamak gibi bir kayboluşun,
Geri dönüşe izin vermeyen,
Hayatımızın çıkmazı buydu belki de!

Bir yolda ilerlemek gibiydi yaşam,
Köprüden önce son çıkışı kaçırmıştık sanki!
Maça ulaşacaktık, zar zor ulaştık,
Çıkışı kaçırdığımız için geç kalmıştık,
Maç başlamıştı ve seyirciler bağırıyordu,
Buradan çıkış yok!
Nereye gitsek çıkışı bulamıyorduk.

Haksızlığa, adaletsizliğe bir çare arıyorduk,
Adalette o kadar adaletti değildi beşeriyette,
Böyle bir ortamda çıkışı bulabilmek büyük bir meziyetti.
Çıkış ile çöküş arasında kalmıştık.

Hayat bir maratondu ve çıkış ile başlardı,
Hak edilmeseydi çöküş ile bitmezdi.

Önder Karaçay

Saygılarımla... O kadar mükemmeldi.

Duygulu şiirinizi beğendim. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...