Canımı dişime taktım,
Müsaadenle bu gece de yanacağım!
Zoraki de olsa güleceğim,
Hatta kor da olacak içim ama sen,
Refakatçim olur musun yine de benim?
- Eski bir hatıra dedim,
Dostlar meclisinde.
Acıtır bazen insanı,
Sözün evvelinde.. -
Oturduk yine birgün dostlarla,
Geceleri, hep ağlardım.
Kimi zaman bir deniz kenarında,
Kimi zamansa, yatağımda.
Sonrasında, uyuyakalmalarım vardı.
Sonu gelmez bir uyku dilerdim hep.
Hayat, üstüste koyup acıları, öyle veriyordu ellerime.
Şimdi, geriye bakmalarım kaldı gözlerimde.
İçimde sönük duran külleri körüklüyor yalnızlıklarım.
Kötü bir geceyi daha tüketmenin verdiği yorgunluğu yaşayan yüreğimle,
Acıları taşıyorum içime.
Gözlerimden fışkırıyorlar, çığlıklarımda kayboluyorlar bir bir.
Her biri tek tek acılarından bir parça bırakıyorlar yine de içime.
Uzun bir yolda yürümemiz gerekebilir,
Herşey öyle zor ki.
Ama ben an gibi yanındayım,
Bir ışıktan daha yakınım sana,
Bir çiçekten daha sevgi doluyum.
Yolunu kaybettiğinde kokusunu takip et tüm yağmurların.
Adım adım sayarım sana tüm anıları,
Adım gibi ezberledim her şeyi,
Adını yazdım sol yanıma,
Adımlayarak sevdim gözlerinin şenliğini..
Ateşten iki dağ arasında bir yalnızlık,
Gecenin koyuluğu gittikçe arsızlaşıyor.
Kesin hüküm veriyorlar yüreğime,
Yüreğim, kor ateşler içinde bir volkan.
Gıyabı gizlidir varlığımın,
Geriye dönüp bakmak, içimi ürpertiyor.
Bakır bir testide kaynıyorum,
Tuzsuz bir su içindeyim.
Alevleri yükseltiyor rüzgâr,
Kemiklerimi kırıp odun yapmışım.
Acı mı bu çektiğim,
Yamaçlarıma yağdı dertler,
Üstü başı yırtık içinde bir divaneyim.
Memleketti benim derdim,
Göz kapaklarıma vurdular çengelleri,
Çekiştirdiler aşağıya hiç acımadan.
Kapatmak istediler,
Bir sis perdesinin ardında gizli gerçeğim,
Soluk benizli, pos bıyıklı bir adam.
İçimde bir şeyler eksik biraz,
Eski defterleri açıyorum yine,
Az önceden daha acı,
Dünden daha yaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!